Кузьмина Е. Н., Указатель типических мест героического эпоса народов Сибири (алтайцев, бурят, тувинцев, хакасов, шорцев, якутов), 2005

«Эзе, Каан Мерген, паскдн азагың шебер полтур, туткан колун кадыг полтур. Кӱмӱш Каан адан тӧлӱ полған ма, анаң учун келип тудушчаң? Энеңниң тӧлӱ полган ма, Кӱмӱш К,аанга полужарга? Оскедең учун турушчаң, ӧзӱң ӱзӱлкалар, пашкадаң учун турушчаң, пажын ӱзӱлкалар! Ада чурту артык чурт, адаң чуртуна айлан нан! Эне чурту эптиг чурт, эне чуртунаайлан нан!» — теп айтгы. Каан Мерген: «Меең колума кирип парган козан паза ак чазыға пожанып шыкпачаң!» (К,аан Мерген, с. 90) Шор. ІІ.А.14В.4 Каан Мерген сурапча: «Эзе, алып тӧлӱ, туткан колун кадыг пол­ тур, паскдн азагың шебер полтур. Мени айдаң сурағы чок капчиткан, кайдыг аттыг-шолалыг алып полдуң-не?» Алып тӧлӱ айтты: «Сени айдаң сурагы чок капчаткан кайдығ алып полайын! По чердин чагыс кааны кичиг Каан Кара поларым!» (Каан Мерген, с. 114) Шор. И.А.12В.5 «Эзе, меең таш ӧчӱгӱм талап, •Талай кӱлӱм шачарга келген, 130 Кайдыг черден келген алып Ады-шолан кайзы полар?» — тедир. Поону укканда, алып чакшызы эрвектепча: «Эзе, Алтын Каан, келген черим Тӱжеп, тӱшке четпес. Санап, сагышка четпес чер полар. Азырыган-да адымны пилбес, Эмискен-де энемни пилбес, Кара тайганың кызыл тадын чалғап, ӧскен, Кара чаллыг кара-тора аттыг 140 Каан Салгын поларым», — тедир. Пону укканда, Алтын К,аан: «Адымнын-ок ачыйы ползун, — тедир, — Мен оглан тӱштарда, Меең колумга кирвеен, Кайде ак чарыктың пир толугунга Сыың чадып калган Алып Каан Салгын полганзьщ?» (Алтын Сырык, стк. 128—147) н.А.14з. Равновесие сил Шор. П.А.143.1 Артык полза шабышпанчалар, артык полза тебишпенчалар. Чат- са, турза — тең полуп...

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2