Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Арығлан, сiлiгленiп, Алтын стол кистiне Ас чирге одырыбысхан, Тоозып, тохараан. Чоох-чаах чох полған, Турып, айланып, Хан Мирген 660 Хара хырназын хатанған, Iкi ниине холын сунып, Кöнiк парған Хан Мирген — Хаалхазын Хан Мирген Чығанахнаң аза чачып, Сых чöрiбiскен, Хаалхазын холнаң чаппаан, Азахнаң чаба тастап парыбысхан. Иртен парған Хан Мирген Иирде айлан киледiр. 670 Ниме-ниме чiп алып, Талланып*, чадып узаан, Хараағы тӱнге тӱс парыбысхан, Хан Мирген усхын турадыр: Изебi чох Хан Мирген, Ибiрiлiп, тур килген. Чабал сырайлығ Хыс Ханның Азы-суу тимнел парған, Хомай пӱдiстiг Хыс Хан Хан Миргенге чоохтаан: 680 “Одыр, иркем, ас чирб i с, Одыр, иркем, суғ iчербiс“. Хан Мирген, одырып, Ас чiп, суғ. iзiп одырған, Чабал сырайлығ ч а ч,а з ы Чоохтап одыра парған: “Иркем-кинӌем Хан Мирген, Хан позырах аран чулаң Азыра чепче тöз i нде Тöрт азағы палғал тур. 690 Тимнен, сӱмнен, Тимнен, сӱмнен i п, парып, кöр, Хадарған малны кöрерзiң — Асхырлығ чахсы малыбысха Аң саабыл тур полбазын. Аң кӱлӱгi чит килген полза, Айлан парып, атарзы ң , Аңның кӱлӱгi аңдарыл парза,