Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Изебi чох Хыс Хан Чир хулахтығ полған, Пöгiмi чох Хыс Хан Чиген частыхтығ осхас полған. 570 П i р ниме истiп полбин, П i р ниме тыңнан полбин одырадыр, Ус кӱннiг чирге* читiре Тыңнап одырчададыр, Ӱс кӱннiг чирге читiре Кöрiп одырчададыр. Хан-тигiрнiң паарында Ханаттығ хус учух параадыр, — Пiр чӱгi тӱс парза, Аны наалбин* оңнап одырчададыр, 580 Хара чирде парчатханда, Хурт-хумусха пiр азағы сынчатса, Аны сипсетпин* одырадыр. Айланып, ибге кiреге турғанда Изебi чох Хыс Хан, Хайзы-хайзы чирде Ханат табызы хаалап сыххан, Хан тигiрнiң паарында Хурғун тöзi кӱӱлебiскен — Хыс Хан, хыстың чахсызы, 590 Хатап одырып т ы ңнапчадад ы р. Ырах халаан ханат табызы Чағын хаалап турадыр, Ырах кӱӱлеен хурғун тöзi Чағын кӱӱлеп турадыр. Анаң оңнап турза, Ай алтынаң килчад ы рлар Хустың табырағы Хара Хусхун, Хара Хусхунны хостап Килчадыр Ала Хусхун. 600 Тобыра кöрiп, тобыра сынап турза Чабал сырайл ы ғ Хыс Хан, Хара Хусхун iргегi, Ала Хусхун тiзiзi полған. Кӱннiг чирге читкелекке Хурхлап, тiзiзi тапсап киледiр: “Хара Хусхун абысха*, Кöретсiң ме — халын чурт турчадыр: Чабал сырайлығ Хыс Хан чирi, Хомай пӱдiстiг Хыс Хан чурты.