Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Алтын стол кистiне одырыбысхан, Алты айланып, хыс чахсы Ах ибдең сых чöрiбiскен, 480 Ах пайзаң ибiнiң алнында, Айланып, хыйғы салыбысхан: “Арығ сiлiг чоным, Ах иб алнына чы ы лыңар! Азағы чох кiзi халар, Харағы чох кiзi килбезiн! Улус, аймах чоным, Олған-узахнаң чыылыңар!" Хачаннаң ала Хыс Хан Чарғы-ӱлгӱ салбаан полған, 490 Чарғы ӱлгӱзiн ист i п, Чонның чахсызы прай чыылған, > Чонның чахсызы хара намыт* Чыыл килгеннер, Улуғ-туруғ чахсылар Устап-пастап, хыйғылазыб ы схан: “Ханыбыс-пигiбiс Хыс Хан, Хайдағ кирек пол пард ы ?“ — тиис турлар. Анда айланып, Хыс Хан Хыйғ ы лап, чоохтап турадыр: 500 “Ондайлығ чахсы к i зiлер, Олған-узахты халдырбаңар, Ураа-ағас* тудынып, Улуғ чааға сығарзар! Кирiм сында тастығ хыр, Килескi урғап* öс парт ы р, Килеск i нiң ӱрен-тöлi халбазын, Тооза хырыңар, халых-чоным! Кир i м сынның алтында Кизек сарығ сас пар, 510 П а ларл ы ғ саста чурттығ Паға палаларымынаң, Пағаа паарсап чöр i ңер, Пiр азағын сындырбаңар, Пағаның пiр азағын сындырчатсар, Пазын кизебiн". Аннаң андар чон Кирiм сынға сыххлабысхан, Хыс Хан ах ибiне кiрген. Тозып-тохарап парып, 520 Хан Мирген, тонанып, тасхар сыххан, Iкi ниине холын суғыбызып,