Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Пуруннаң пузулбаан чир. Хыс Ханның малында А т таң артых ат тöрир, Хыс Ханның чуртында Алыптаң артых ат пӱдер“,— Пағамынаң килескi Мағаттап сöгiз i бiскеннер. “Минiң дее палам кöп,— 440 Тiпчадыр, састаң, сығып пағазы.— Хыс Ханның малы Минiң паламны ноға типси чоғыл? Тöреен ме, тöребеен ме айналарың, Олар öтпеен чир чоғыл, Уттiг наннаң ӱс öдiп*, Тöртiнӌiзiн тöдiр öдiп ирткеннер — Андағ айналарыңны Типсебин полар ба хадарған мал!“ Тастығ хырдаң килескi ин киледiр, 450 Тағның идеене паға сых килген, Хатығ хыртыда* Урунызып, хаабызыбысханнар. Изебi чох Хыс Хан оларны таңнаан, Пöгiмi чох Хыс Хан оларны чапсаан: “Хурт-хоос таа Ханны-пигнi пiлңеңöк полтыр“, — т i п. Хараағы тӱнде хыс чахсы Харап кöр турадыр: Хырдаң килген килескi 460 Харағын аларта кöр турадыр. Илееде ирес-толғас парғаннар. Изебi чох Хыс Хан кöрзе, Килескее паға сыдабинчададыр: Паларлығ састы кöре, Паға адыл турадыр*, Паларлығ сасха кире Пағаны хостап салған килескi. Килескi, хысхыр парып, Сынға сых парыбысхан. 470 Чабал сырайлығ Хыс Хан Айланып, ибiне кiрген. Атар таңы атханда, Арығ кӱннiң харағы сыххан, Хан Мирген тур килзе, Хыс Ханның прай нимезi пилен. Арығланып, сiлiгленiп, ир чахсы