Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Чарых ти г iрдi ң алтын Харап кöр турадыр. Пiр нимен i Хыс Хан испеен, 390 Пiр нименi, одырып, кöрбеен, Ах ибге кiрерге сағыс салған. Хайдағ чирде хайдағ ниме инелiп, Хайдағ ниме чобалыбысхан — Одырнаң чахсы чирiне Одырып, тыңнаныбысхан. Улуғ аалның кист i нде Кирiм сын турчададыр, Кирiм сынның орты олығда* Тастығ хыр полған. 400 Тастығ хырда анда инелiп, Тастығ хырда анда чобалыбысхан: “Чабал сырайлығ Хыс Ханның Чазаа толдыра малы öстi, Сӱрiгд е парчатханнарын, сӱрiглерiн Кöрем ме, кöрбессiм ме?“— Т i п турадыр. Хыс Хан прай нименiң тiлiн пiлген, Прай нименiң тiлiн оңар ы лған. “Чьiлд ы ң тöреен палаларым 410 Чалдың типсепчедiр хадарған малы“. Кöрiп турза Хыс Хан, Килескi чобал тур. Хыс Хан аны таңнап, Хыс Хан аны чапсаан: “Хурт-хоосха даа Пала кӱс полтыр!“ “Тас очығы талалғанын, Талғаннығ кӱлi тоолаанын Кöрiп öлем ме, кöрбин öлем ме?!“— 420 Тiп толғалыбысхан. Кирiм сынның алтында Кизек сас полған, Паларлығ чабал састаң Паға махлап сыхчадыр: “Изiң иртпезiн, килескi! — Паға тапсапчадыр. — Ханым-пиг i м Хыс Ханның Хадарған малы хай сӱрiгде парар? Халын полған чурты 430 Хайди полғанда талалңаң? Хаңаннаң талалбаан чурт,