Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Кöк сынның алты чирде Адам чурты полар, Кöк талай хазында Iӌем чурты полар, Тоғыс хулас суннығ 260 Тигiр öö Кöк пора а т тығ Кӱн Хан пабалығбын, Арығ сiлiг Кöгiл Арығ Iцелiг поларбын. Тоғыс хулас суннығ Хара кӱрең а т тығ Кӱн Хан палазы Кӱн Тöңiс Хан ады-солам, Ададаң хада сыхханда Арығ сiлiг туңмам пар — 270 Алты часха чит парған Кӱн Арығ туңмам. Ырах-чағ ы н даа хайдар парарңыхпын? Чайаан салғаннаң пу чирде Чазынған ниме пiр дее чоғыл, Худай хосханнаң чарых алтында Худылған* кiз i чоғ ы л. Мыннаң мыннар* чир хыринда Тигiр тöзi чирде полар Сар ы ғ сынның алтында, 280 Сарығ талай суғ хазында, Хадарған малның ээз i , Халых чонның ханы-пигi, Тоғыс хулас суннығ Ах саар ат т ығ Пай Сарығ Ханның чурты. Пай Сарығ Ханның Палазы Салацын Арығ — Улуғ худай хосханым, Чайаан-худай муурғаным*, 290 Пай Сарығ Ханның палазын Алаға тiзем, пабам Кӱн Хан Хындырбинчадыр, “Пай Сарығ Ханның чирi Чир чабызы чирде, — тiп,— Кöрiнмес айна чолында Кöрiнместер кöп айланчадыр“. Адам Кӱн Ханнаң ардазып, Ароттас* киледiм, Чирде-суғда хул чоғыл,