Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

хыi Арғазы пöзiк Ханым сыннаң Аран чула аттар ин тӱскен. Ил-чонын аралап, Изебi чохтар читкен. Изебi чох Хан Мирген Аттаң т ӱзеге маңнанған, Ипчiлерi абылас килiп, Ах пайзаң ибге киргеннер. 7900 Теерпек ханаттығ Ах хоор аттығ Изебi чох Алтын Iргек Позының ибiне кiрген Хада-пiрге Кiлiң Лрығнаң. Кӱн Ханның ооғ ы лы Кӱн Тöңiс Хан Кӱн Арығ туңмазына Кiр килiп, одырыбысхан, Пöгiмi чох Кӱн Арығда Пiр дее кiзi чох полған. 7910 Хан Мирген, ир чахсыны, Хаттар абылас турадыр, Абахайдың чахсылары, Аннаң андар оңар ы лызып, Аарлазып-сыйлазыбысханнар. Улуғ чахсы чуртында Улуғ-туруғ кiзi полып, Хан Мирген, ир кӱлӱгi, Халых-чонға чарғы салған: “Харағы сiлiг халых-чоным, 7920 Хыстың тойын пастап кöребiс! Тоозылбасча той ползын! Уз i лбесче чырғал ползын! Iкi хыстың тойы-пайы Пiр кӱнге пасталзын!“ Халых, аймах чоны Харлығасти хайназыбысхан, Хара сеек чiли, Ил-чоны, ыылазып, тойлазыбысхан. Асхырлығ малды сӱрдiрерге 7930 Ай Хуучыннаң чалтанғаннар, Хызыр пиидең öдiртерге Хыс к i з i дең туртухханнар. Ай Хууңын хыстың чахсызы Аарлығ торғы кискен, Улуғ чахсы тойны-пайны