Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Кӱлӱгi полбин полбас, Кӱлӱк тöлi халған полза, Кӱс тиңнирге с ы хс ы н пеер!“ Аның хыйғыз ы тоозылғанда, Алтын халха ачылған, 7450 Наа öскен ир пала, Сырайы чалтырап, хыйғылап турад ы р: “Алып-кӱлӱктерi, аалға инеңер! Удурлазып сiрердi, сығар Ал ы п-кӱлӱк чоғыл“. Оңнап турза хыс к i з i , Арғал ы ғ сында турып, Чалат Ханның оолағы Хыйғылап турчададыр, Чазығы чох час пала 7460 Чобалып, хыйғылап турчадыр. Ай Хууцын, хыс кiзi, Аны, кöрiп, айаб ы схан. Хан Мирген абаазы, Айлан килiп, чоохтаан: “Чазығы чох час паланы Чатхызыбызарға чарабас, иркем! Обалы чох кiчiг нименi Öдiрбеек, иркем Ай Хуучын!“ Ай Хууцын, хыс кӱлӱгi, 7470 Тик тее айап турған полған. Алып-кӱлӱк чахс ы лар ы Аттарына алтанған, Чалат Ханның чуртына Чарых сыннаң ин тӱскеннер. Улуғ аалны арали Улуғ иб алнына читкеннер, Аттаң тӱзiп, азыр чечпее Аттарын палғааннар, Ай Хууңын пастаанни 7480 Ах ибге кiргеннер. Алтын столдың ӱстӱнде Азы-суу пулас турадыр. Изен салып, изеннес турадырлар, Миндi салып, миндiлес турадырлар. Чалат Ханның абахайы Чарых Тана айлан турадыр, Ч а стаң орай ир пала,