Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Кӱн Тöң i с Хан öлiбöк халған, Хан Мирген, ир кӱлӱг i , Инелiп, чобалып турадыр. Тағлығ чирге урунза, Тайанып иртiп турадыр, Чалым хайалығ чир урунза, Чöлене тӱзiп, иртiп турадыр. 6960 Хыйға Чичен, алып кiзi, Иреп, толғап турадыр, Изебi чох Хан Миргеннi Кöдiр килiп тастаан, Хара чирге читкенде, Ас пилiн азыра тепкен. Хыйбас ханаттығ Хызыл хоор атха Хыйға Чичен алтанып, Аал кöре, ин парған. Хараағы тӱнге тӱс парыбысханда, 6970 Алтын Iргек читкен. Чалат Ханның чирiнде Чарых сынға сых килiп: хххуiп Арғалығ сын ӱстӱнде Алыптар аңналып халған, Аттаң тӱзiп, ир чахсызы Ай Чарых туңмазынаң Ай Хуучын хыс кiзiнi Анда тапханнар. Öдiр полбин Ай Хууцынны, 6980 Улуғ тас ӱстӱне атлап салғаннар, Аар öстеп, хыс кiзi Анда öстепчедедiр, Ай Хууңын, чаналар ы , Аар чобаға тӱс парған. Ай Хууңынны кöрiп турза Арығ сiлiг Ай Чарых, Чарым на кӱзi чат халған, Чарым сағыстығ пол парған. Ай Чарых, хыс к i зi, 6990 Айланып, ачырған турадыр: “Ағыл-сағызы чачамның Орнына кiр парзындах... Арығ кӱзi ча ч амның Тооза позында ползындах!..“ Ай Чарых, хыс чахсызы, Ай Хууӌынны имнебiскен,