Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Хыйан Тöңiс Хан абаазы К i лiң Арығның пар“. Тозып-тохараан ир чахсызы, Изеб i чох Алтын Iргек, Ол хоныхты хонғаннар, 6870 Ол тӱнегдi тӱнееннер. Адар таң атып, Арығ кӱн харағы сыххан. Узуп, туруп, Алтын Iргек, Арығланып, с i лiгленген, Алтын столның кистiне одырып, Ас чiп, суғ iскен. х х х у ii Тозып тохараан соонда Тимiн тимнен турадыр. Прайзы чы ы лып килiп, 6880 Чöп сал турадырлар, Чалат Ханның чирiне Чöрiбiзерге чоохтап турадыр: “Чалат Хан, алып кiзее, Чаңам Ай Хууңын Сыдабин чатхан, Хыйға Чичен, алып кiзiнең, Алтын Теек абаам тудыс турған“. Сыртпа сӱрместiг хыс пала Хада-пiрге тиренiбiскен. 6890 Алнынаң аспахтазыбысхан, Iкi пала, анымчрхтазып, сыхханар. Аран чула Ах хоор атха Алтын Iргек алтанған, Арығ сiлiг хыс кiзi Аттаң чазағ чöр сыххан. Арғал чонны арали Аал тобыр килгеннер, Арғалығ Ханым сынны азыбысханнар. Ах öлеңнiг чазызында 6900 Аттың ахсын тохтад ы п, Арығ сiлiг хыс кiзее, Айланып, чоохтап турадыр: “Аран чула ат чахсыны Хостап поларзар ба, иркем? Ахсыңар сӱдi араалахха Арғал чирiнзер хай паразар?“ Кӱн Ханның хызы