Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Чирi-чурттарына пурулбааннар. Изебi чох Хан Мирген Кӱн Хан чирiне парыбысхан, Кӱн Тöңiс Ханмынаң 6110 Кӱннең кӱнге ааллапчададыр. Изебi чох Алтын Теек Иртен ниме чiп одыр, Алты сӱмекчiн хыстарнаң Аарлас, с ы йлас турадыр. Хыстарнаң чоохтас турғанда Ир чахсызы Алтын Теек, Чир хыр ы ғы чирде Чирдiң ӱстӱ ыылабысхан, Тигiр тöзi чирде 6120 Тигiр паары соолабысхан. Хатығ табаннығ ат чахсызы Хайда-хайда истiледiр. Ырах тiгiреен ат тiгiртi Чағын тiгiреп турадыр, Ырах искен сағба Чағын сааб ы л килген. Салғып ағыбысхан суғ чiли, Соолап, ойлап килеедiр, Тӱс паратхан улуғ чил ч i ли, 6130 Ыылап киледiр. Алтын, кӱмӱс айах-хамызы Соолаз ы п турадыр, Отта турған оч ы хт ы ғ хазан Олаңназып турадыр. Сын пöзiгi Ханым сынға Сығара ойлаан аран чула ат, Аал-хағыртты тобыра Ай пораан тӱзiп ирткен. Аланч,ых паст ы ғ иблерi 6140 Аңналардағ полған, Орчых пастығ иблерi Олаңназып турадыр. “Арғалығ сынның ӱстӱнде Алып хыйғ ы лир ба?“ — теен, Алып кiзiнiң хыйғ ы лаан ы Арғалығ сында чох полған, Сын пöзiгi Ханым сында Саңырада кiстеен аран чула ат. Айның алты саринда