Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Сӱмiн салып, сӱмненiбiскен, Сӱмнiг хуйағын кискен. Хур тартынып, айлан турза, 6020 Харач ы лығ иб халтырас турадыр. Алтын Арығ туңмазы, Айлан килiп, сураан: “Ай Хуучын, чаңа кiзi, Айлых чир парарға чöрзер бе?“ Ай Хууӌын, чач,аз ы , Айланып, чоохтап турадыр: “Айдың алты чирнi Айландыр парарға чöрбiн, Кӱннiң алты чирдi бозо Ибiрерге сағ ы нд ы м“. Алтын Арығ туңмазы Ай Хууӌынны тохтатхан: “Ай Хууӌын, чаӌа кiзi, Парарға одыр ползар, Чiбек чилiннiг Ах сабдар атты Ала парыбыссар, хайдағ полар? Чацам Ай Хууңынны хостап, Мин дее параӌыхпын. Чонны кöрбеем, чача кiзi, 6040 Чон чахсызын кöрерчiкпiн, Мин кiзiнi кöрбеем, Мин i кiзi кöрер“. Алты айланып, хыс кiзi Анда чоохтаныбысхан: “Парар кöңнiңер полза, Пар кöреең, иркем“. Алтын Арығ, хыс кӱлӱгi, Айланып, тимненiбiскен, Ах пайзаң ибдең iкi пиңе, 6050 Айланып, сых киледiр. Аран чула iкi атты Азыр чечпедең сискеннер, Аран чула Ала хулатха Ай Хуучын алтаныбысхан, Ах сабдар ат чахсаа Алтын Арығ мӱнген. Ил-чонын арали Iкi пиӌе чöр сыххан, Улуғ аалны арали, 6060 Аал тобыра парғаннар. Арғалығ Ханым сынны