Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)
Öкiс-чабысты пазынзар, Кӱн чар ы ғ ы кöрбессер, 5840 Кiстеде кӱн кöрiп чуртирзар*“. Кöп чоох чоохтаан Ала хула асхыр, К i степ, аңналыбысхан, Ала хула пии Аңналыбох халған. Ибге кiрiп, Ай Хууңын Тимiн тимненген, Абаазы Хан Мирген Ах ибiне кiр сыххан. 5850 Сыйбап, сылап, Ай Хууңын Ала хула асхыр адазын Ӱс хулахтығ Ала хула атха Анда артыбысхан, Ала хула пиинi Хан Мирген Хан позырах атха артыбысхан. Аттарына алтанып, Айлан, чöр сыхханнар. Ӱс хулахтығ Ала хулат, Аран чула Хан позырах ат 5860 Хара чирге тыспасча Кире тӱс киледiрлер, Арғал чонны арали, Аал тобыра килгеннер, Арғазы пöзiк Ханым сынға Ат чахсылары сых килген. Аархы сағын iк i чахсы Айлан кöр турадырлар, Арығ ӱннiг кööк хузы Хайда тапсир — тыңнан турадырлар. 5870 Чалбах чазы ол саринда — Чарых табыстығ кööк хус Анда наххлап турадыр. Аар айланып, тапсабысса, Ай Хууңын, хыс кӱлӱгi, Анда кöрiп турадыр: Алты хурлығ Ах Хайа, Чалтырап, турчададыр. Хан Мирген, ир чахсызы, Харах кöрiп, таппаан. 5880 Кööк хустың табызы Сах пу наххлап турадыр. Хан Мирген истiп тее турза,
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2