Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

“Чайаан салған синiбiс читтi, Иркебiс Ай Хуучын, Худай салған тузыбысха Читiре чöр салдыбыс“. Ай Хуучын, хыс чахсы, Ибдең сығара ойлаан: 5800 “Адам полған Ала хула асхыр... Iӌем полған Ала хула пии...“ — Мойныларын хуцахтап, Хыс чахсы ачырған турыбысхан. Хан Мирген, абаазы, Ах ибiнең сых килген, Абахай чахсылары Прайзы сыххлап килген. Ала хула асх ы р адазы Айланып чоохтаан: 5810 “Иркем-кинч,ем Ай Хуу ч ын, Ала хула асх ы р адаңа Ачырғанмасча поларзың, Iӌең Ала Хула пииге Изiргенмесче поларзың. Öлген пiст i ң сööгiбiстi Атха арчылабызарзар, Сынның пöзiгi Ханым с ы нға Сых парып тохтирзар. Арығ табыстығ кööк хузы 5820 Хайдағ чирде тапсир, Кööк тапсаан чирде Кöлет саларзар сööгiбiс. Ададаң хада сыхпаза даа, Ададаң сыхханы осхас, Хан Мирген абааңның чооғынаң Чир сыхпасча поларзың, Тоозылбастағ астығ полыңар! Тӱгенместег кӱстiг полыңар! Чазығы чохты чаттырбассар! 5830 Обал чохты öдiрбессер! Чазығы чохты чатхыссар, Чайааннаң чазых чидер, Обалы чохты öдiрзер, Худайдаң хыйал тӱзер. Улуғны улуғлап чöрзер, Узах кӱннi кöрерзер, Кiчiгд i кiчiг т i бин,