Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Чабал сырайлығ Хыс Хан, Алты-читi айланып, Тоғыс аастығ хара сундуғын Иреп-толғап асхан, Ходырыбызып, Хыс Хан Кизер кип сығарған, Он iкi чарых тас мархалығ, Тыннығ, ах хуус хуйах полған, 2050 Ай пöрiзi саадах пирген, Чааға чöрзе кизер Салоолығ* пöрiк пирген. Алты айланып, Ай Хууцын, Кибiн кизiп, айл а ныбьiсхан, Iкi нигiн кизiбiскен — Он iкi мархазы позы мархалалған, Ай пöрiзi саадағын Алты сари тартып хурчанған, Тыннығ полған аның кибi 2060 Хызыл идiн ӱзе тутчатхандағ, Хыйғанах сööгiн сыстада тут турадыр. Кип iзиине с ы дап полбин, Хыс кiзi Ай Хууцын, Iзiктсң тöрге чöрiп, Ырын ырлап турадыр, Ах иб iстiн айландыр ы п, Кööгiн кöглеп турадыр. Хуйах кибi iзiп ирткен, Хыс кiзi ырын тохтатхан. 2070 Хан Мирген абааз ы нан Хада-пiрге тасхар сыххан, Ала хула атха Ат тимi тапханнар. Ибiр чöрiп, изер салғаннар , Чӱгӱрiп чöрiп, чӱген сухханнар, Адар-сабары чахсыны Алтын тирге тартханнар, Кизiп, сабарын хыс кiзее Кизiн тирге палғааннар. 2080 Азыр чечпе тöзiнде Ӱс ат турыбысхан. Анаң, айланып, ибге кiргеннер. Ай Хууцын хысты, одыртып, Аарлап, сыйлаа н нар, Тос парып, Ай Хууцын Тур парып чоохтаан: