Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

Читiре ойлас килгеннер, Оғыр-мигiр тӱзiп, Ала хула асхыр Ала хула пиинең хыс палан ы Сыстап турадырлар. Оң сағы саринаң Ала хула пиинi 1870 Хыс пала э э м турыбысхан, Сол сағы саринаң Ала хула хулун эмген. Аны кöрiп, ХЪн Мирген Таңнап, чапсып турадыр, Адын пура тартыбызып, Аалны кöре ин тӱскен, Улуғ аалға Хан Мирген Улуғ чорыхта килген. А т таң тӱзiп, ады н 1880 Азыр чечпее палғаан, Айланып, ибiрiл килiп, Ах ибге кiрген. Чабал сырайлығ Хыс Хан Орнынаң турбаан одыр ч ададыр. “Хайдар парды, пу паланы Кöрдiң ме, Хан Мирген?“ — тiпчададыр. Хан Мирген, айланып, Анда чоохтап пирген: “Арғалығ Ханым сынны 1890 Азыра ойлап, парыбысхан, Ах öлеңнiг чазыда Алты айланып, хыйғылаа н , Ала хула асхыр Ала хула пиинең, Ала хула хулун удур килгеннер, Ала хула пиинi Оң саринаң хыс пала эмген, Сол сағы саринаң Ала хула хулун эмген". 1900 Чабал сырайлығ Хыс Хан, турып, Алтын столын тартыбысхан, Айланып, ибiрiлiп, Азы-суун турғызыбысхан, Хан Миргеннең Хан Хыст ы Аарлап сыйлаан. Ах öлеңнiг чазыда Ала хула пиинi ээм,