Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

1730 Арғал чонын арали Ах иб алнына читкен, Алты айланып, хыс пала Ах ибге кiр пар ғ ан. Хан Мирген, ир чахсызы, Хыс палан ы кöрiп, Хыс Хан чачазына Хынмин турчададыр: “Чабал сырайлығ Хыс Хан чачам, Хараа-кӱнöрте узубин, 1740 öдiп, сығ ы п чатчаң, Тикке ле нимес пу кирек. О т алтында оғырлығ полған п о лар, Оғыр тутпаза, олған хайдаң полар? Идек алтында чецем, Ирлiг полған полар, Ирi полбаан полза, Иркезi хайдаң поларңых?“ Илнi-чонны кöре, Iкi чахсы ин тӱскен, 1750 Харағы сiлiг чоны Хыйғ ы лас-суулас турадыр: “Пурун парған Хан позырах ат Пурылып, айлан киледiр, Ир г iде парған Хан Мирген, Ибiрiлiп, айлан киледiр. Аран чула атты хостап, Ат хада ас килед i р, Алып кiз i нi хостап, Арығ с i лiг хыс киледiр*4. 1760 Улуғ аалны арали Ах иб алнына читкеннер, Аттаң тӱзiп, азыр чечпее Аттарын палғааннар, Ах пайзаң ибге, айланып, кiргеннер. Айланып, кiр килiп, кöрзе Изебi чох Хан Мирген — Чабал сырайлығ чаңазы Тöр т öзекте одырчадыр, Алтын столның кистiнде — 1770 Арығ сiлiг хыс пала. Улуғ айахтығ ӱгренi Алнына тартын ы п алған. Улуғ сööгi хыс чахсының