Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

1190 Iди кöр турғанда, Адайлар мухырса тӱскен*, Хустың табырағы хара хусхуннар Хурхыл аз а тӱскенн е р. Аал саринаң а т хул ағ ы азырайып, Алын саңмайы* чилтеңнеп, Тоғыс хулас суннығ, Хамағында ай чарыхтығ Хан позырах ат ча х сы Айлан сых киледiр , 1200 Тоғыс частығ Хан Хыс, Хыс чахсызы, сых киледiр, Ал то н аның сӱрмезi Арғаа толд ы ра чай ы л парған, Илiг чахсы сӱрмезi И ң нiн е толдыра т ӱс парған. Хан позырах атты хостап, Ӱс ат сыххан, Хан Хыст ы хостап, Ӱс улуғ алып сыххан, 1210 Тоғыс хулас суны Ала хыр аттығ Ай Тöңiс тiп алып кiз i , Хан позырах аттығ Х а н Тöңi с , Тигiр öö Кöк пора а т тығ Тимiр Теек тiп алып сыххан. Хазыра улии игер-кизер* Iкi хара адайлар сыххан, Хурхылазып, тапсазып, Iкi хара хусхун килген. 1220 Чит килiп, изен салып, Изеннес турадырлар, Миндi салып, минд i лезiп, чоохтасханнар. Изебi чох Хан Хыс Ир чахсыны сурағлап сыххан: “Хайдағ чирде чирлiгзер? Хайдағ суғда суғлығзар? Ада- i ңең кем полған, Ады-солаң ноо полңаң?" Хан Мирген анда чоохтабысхан: 1230 “Арғалығ сынның ӱстӱне Мин пурнап сых килгем, Пурнап сыххан кiзi — Ол сурарға кирек. Ол парып, сiрер кöпсер,