Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)
Аалд а ғ ы чон прай Чыылып килген пол а ды р . “Аңның кӱлӱг i Х уу Пӱӱ р нi А а лда ң сы ғ ар ы ңар, ил-чоным! Ч аб ал ағастығ чир ге а пар ы п, Отха öртеңер! Ой ба-кӱлiн, öрт е п салзар, Чилге хаптыразар!“ 1020 Х арағ ы сiлiг халых чон Хай з ы аттығ килген, Чабал сырайл ы ғ Хыс Хан А т таң азыр килген Хуу Пӱӱрнi, Арғамңылығ арғал чон Анда с ӱӱзi р парғаннар. Хомай пӱдiстiг Хыс Хан Хатап хыйғылапчадад ы р : “Аархы айнаны öрт е п, Ой б а-кӱлiн хаптырыбыссар, ЮЗО Ан ы öртеен чирiн Сиде н н е п саларз а р: Хадарған мал паспазын, Халых чон типсебезiн“. Аннаң андар халых чон Улуғ хыйғ ы лазып апар ыбы схан. Хан Мирген, ир чахсызы, Анда чоохтабысхан: «Хыс Хан, чаңа кiзi, Хуу Пӱӱрдi ат кил г ем, 1040 “Хуу Пӱӱрдi ат килген соонда Хат чоохтап пирем“ , — теез i ң, Алар чахсы кiзiмнi А м чоохта п пир», — тiп турадыр. Чабал сырайлығ Хыс Хан, Чач,азы, чоохтап одырыбысхан: «Иркем-кинцем Х а н Мирген, Кӱзöх хат сӱриин сӱрдiң! “Хат, хат“ , — тiп чöрзiң, Хан Мирген, Хас-хачан полза, 1050 Хатха тӱӱл чадарзың, Ала харағыңның чазы Аңнахтап* тӱзiп турар, Iкi харааңның ч а зы Iлiнмин ин т ӱс т у рар, Чабал сырайлығ Хыс Хан
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2