Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

öскÿлеген. Оныҥ да учун ол ло Jабагаштаҥ таркаган улус ас бол барган. 20 Эмди ол Кöбöгöш деп уул керегинде. Кöбöгöштиҥ ол jети уулынаҥ jети сööк jон болуп öскöн. Эн кичинек уулы Jытас деп адалган. Энезиниҥ Jытасай деп адынаҥ. Эмди олор jон болуп öзöрдö, мында jаткан албаты jайым, амыр болзын деп, байаа сойоҥ jанындагы гранын коруп туратан эмтир. Тайгалардыҥ ажуларын анчада ла jайгы öйдö коруп туратан- дар. База öйлÿ, соҥдожып баратан. Бир öйдö бир канча чыгар- тылу улус барар, öскö öйдö — öскöлöри. Олор черÿ ажар тайга- ларды, ажуларды барып кöрÿп, каруулдап туратан болгон. Айдарда, Кöбöгöштиҥ ол ортон уулы, Кöбöк-Jарнак, jайзаҥ бол турган öйдö, бир катап улус байаа гран кöрÿп барарга jуу- дынган. Ол тушта байаа Кöбöк-Jарнактыҥ тогус jашту уул бала- зы: «Мен ол улусла кожо баратам» — деп суранган. 21 Суранарда, азыраган энези божотпой турган: — Сен ада jаш бала, барар öйиҥ jеткелек! — деген. Уулдыҥ адазы Кöбöк-Jарнак айткан: — О-о, каанныҥ кара башту эри, барар кÿÿни бар болзо, балады, оны тудар учурыс jок! Барзын! Чикпеер! — деп, ÿйине айткан. Тогус jашту уул бала барып гранды корыйтан, улусла кожо. Ол улус мынаҥ салала. Байаа Чолушпан бажынаҥ, Jазулудаҥ ары барганда, анда Ачылар-Jабылар деп тайга бар. Сойоҥдööн ажатан ажу-тайга. Jазулудаҥ ары барала, анайдыра Кемчиктен аш турган. Jазулудаҥ ары бар jадала, гран корыыр болуп, Каа-Jаазы деп jерге токтогон. Ол jаан, телкем тайга ол тушта анайда адалбаган. Öскö атту болгон. Улус ол Каа-Jаазы тайгага jеделе, аттарын от- корып, амырап-тыштанып, орто jаткан. 22 Оныҥ кийнинде ол улус тогус jашту уулчакты одуга артырып, айткан: — Артык аттарды, jедек аттарды армакчылайла, олорды кор тур. Одыннаҥ тажып, суудаҥ экелип, чайдаҥ ас jат!