Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

Jарнак-Кайракан jерин jуулап аларыс, Кайракан-Jарнактыҥ калыгын jуулаарыс. Кааныҥ тургускан jебезин Катай jÿс текпелÿ jаала ÿзезин, Кайракан кÿчиле адып чыкса, Каа черÿзи Кайраканга тийбес, Калык-jонын айдуга сÿрбес. Мöрди алып, мында чыкса, Мööрöгöн малга бöрÿ кирбес, Бу Алтайда ар калыкка Баш билинип öштÿ табарбас, Кылыш-бычак тудунып, öштÿ кирбес, — дежеле, анаҥ ары чокумдаган, айдышкан эмтир: — Кайракан-Jарнак сары таҥла jебени адарга белен болзын — деп. 8 Jытасай кааныҥ черÿзиниҥ айткан сöстöрин кайын адазына jазап айдып берди. Jарнак-Кайракан угала, Jытасай келдине мы- найда айтты: — Jе, балам, мени ада-кайным деп кайындабай, ала кайыҥ jадык аҥтарып jадып деп, бу туулакка, тöрт санымнаҥ тудала, аҥдандыра тартала, эм эжикти ачып кой, эр бозого мени сÿÿре- дип апарып сал. Jÿс текпелÿ темир jаамды ал бер, балам, — деп, — бойыҥ дезе, чыгала, мениҥ ÿнимле ÿнден: 9 «Кайракан ÿйде — деп, — Кастагы белен — деп айт. Jарнак ÿйде — деп, — Jаазы белен — деп айт. Алтын-Кöлди кечире Адыҥды тургус! — деп, Jеерен-Кöлди кечире Jебеҥди тургус!» — де. Келин кайнын, ала кайыҥ агаш аҥдандырып jадым деп, андандыра тартала, туулакка салала, сÿÿртеген, эр бозогого jети- ре. Эжикти ачып салган. Байа jÿс текпелÿ jаазын ал берген. Анаҥ Jытасай-келди чыгала, кайны-адазы айтканы аайынча, кыйгыр- ган. 10 Айдарда, сары сойоҥныҥ байаа бийи, каазы, Кайракан-Jар- нак эм öлгöн деп бодогон болгон. Олбöзö дö, онын кучи чыккан,