Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

«Алатан каты болзо, капшай кел апаазын. Мындый jердеҥ мын­ дый кижи келип, батыр кел jат, баланы апарара jат, блаап апа- рара jат». 3 Бÿдÿки эки нöкöрин, база аткыр да, тудар да уулдардаҥ ала- ла, ÿч кижи келеле, баланы андала ла капшайынаҥ бажы-кöзин öргöн, öрбöгöн бö, капшай ла ойто jеринден барарга, тайганы ажып кел jадала, тайгаҥ бойына чык келеле, торт кижи беш мылтыкту, байа камылдылу мылтыктар, кыска база мылтык бер- ген. Jе, ÿч кижи. Оноҥ, тайгаа чык келерде, jаш кар jааган, эмеш таадыра. Бÿдÿки айткан: «Акыр, мыны ис этире буден jорторы jок. Мынаар тура jортоктор. Бу боочыдаҥ ашпаактар, боочыды ажып, кöнÿ jолло баазас, ол сезийер, бистиҥ бар jатканысты, Бÿдÿки уулыла бар jат деп, истер бисти, черÿлÿ кел jаткан болзо. Оныҥ ордына бир jерге оныҥ бойын сакыыр» — дейле, барган изин ойто кайра келип, агаштаҥ jыгыгындап-jыгындап, анаҥ тÿрген келеле, атпас эдип, андый манакай эделеле, сакыган. 4 Бÿдÿкиниҥ jолына, Кочкорбай кел тийеле: «Ол бу, бу, бу оозы бу, ол Бÿдÿки мында, бу баады — ла деп. — Аман ба? — деп кыйгырып. — Амандажарга келдим, Бÿдÿки» — деп кый- гырып, байа jыгындаган агаштыҥ тöзинеҥ, быдак jонноҥ ажыра каалыдып. Ажыра каалыдып кел jадарда, байа Бÿдÿкиниҥ апаа- раткан кызы айткан: «Бÿдÿки, ол Кочкорбайдыҥ кöö тоныҥ эде- ги эмеш ачык деп уккам, кöö тонноҥ ок öтпöс — деп уккам. Сен канай-канай аткадый болзоҥ, эрдиҥ, казах эрдиҥ кажы jука деп уккам, ол казах ээрдиҥ кажына» — деп. 5 Оноҥ ол калыт келjадала, казах ээрдиҥ кажына адарда, ээрдеҥ öдöлöле, сынала, кемди, Кочкорбайды ичеелей адыйен. Айдарда эки jанынаҥ атка jööйлöп, ойто тескери тайганы ажып, келип jадала, уурлайерде, айткан: «Батыр кижиниҥ каазызы чыра болтон, эм болтон. Чаадакты öлтÿреле, мее изÿ салаар» — деген, Кочкорбай. Ол Чаадагын öлтÿреле, изÿ саларда, Кочкорбай да öлгöн, Чаадагы да öлгöн. Экÿди тööгö кошталала, оноҥ jан- наган. Оныла ол Бÿдÿки ол эмеенин апарган Усть-Кан дööн. Онойп арт калан ол Бÿдÿки.