Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

5 Чадакты табала: — Адаҥныҥ артыгы калды ба, энеҥниҥ эскизи калды ба? Тыртык тумчукту Эзенниҥ уулы, менеҥ не керек болуп, мени истештиҥ? — деди. Чадак: — Jакшы эрлер болордо, jаба jÿрер деп санандым! — деди. Анайып, колго кирген. Jе Боорды ээчиделе, монгол jерине барып, кыдат jерине кирген. Ол алтайга барып, беш карындашты ыраагы Оймон, Ускан кире jерлерге тил билишпес-алышпас эти- ре jуртаткан. 6 Кыдаттаҥ элчи келеен: — Оноҥ jакшы jерге апарар, оноҥ jакшы jуртка jуртадар. Боор кыдат бичикти билер. Jаказынаҥ, кырынаҥ чыккан би- чикте: «Соок буурлу албаты болор. Олjого олорды jуртадып болбос. Карагайдыҥ чочогойын бастырар, ÿч уткаары jер ары jанына jур- тадар» — деп бичиптир. Боор: — Jакшы jал-кылын кезе буулап, кургаткан ат болзын, атты тургуза соодор! — деген. Урат элчини тöбöлöгöн. Боор баштай атанган. — Аттыҥ тибирти угул туру, албаты тыныжы угулып туру, тÿргендет ле тÿргендет! — деген Боор. Монгол jеринде Комуду суу — jаан суу. Тöмöн-öрö акканы билдирбес. Боордыҥ энези: — Келинниҥ актазынды тайа jÿрÿ, суу дööн чачкар, суу агы- ны билдиререр — деген. 7 Кабайда баланы сууга ычкынып ийген. Боор: — Кабайда бала акканына санааркабагар! Сууныҥ такылгазы болуп калар не ол! — деген. Jаба jедижип келген кыдат черÿ кийнинде арткан албатыны кырып ийген.