Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

2 Солтонныҥ беш уулы: Булчаты, Апчы, Ак-Билек, Урат, Боор. Калдан-каан каандыгы чачыларда, тозып-тоскон, туш-башка бар­ ган. Тогус башка чачылган. Эзенниҥ уулы Чадак пленде болгон. «Алтай jеринде не улус бар?» — деп, оноҥ сураарда: «Солтоннын беш уулы бар» — деп айткан. Оноҥ Чадак кыдат черуле кожо ол уулдарды некеген. Кара-Колдо кыдат черÿзи Ката-Тытка конуп jаткан. Бай-Тууда Солтонныҥ уулдары конуп jаткан. Урат: — Мен таҥкы уурдайтам — деп айткан. Урат jылаҥаштанып, кара албаты кыдатка келип кожулган. 3 Кыдаттар оны кыдат деп бодогон. Тöжÿ-батыр jадат, оозы­ на уул таҥкы тудуп берет. Торко калтанаҥ таҥкы чыгарып, то- ролу куулы каҥзага от алып чыгат... Оноҥ малды тап ÿркÿдерде, аттыҥ куйругынаҥ тудала, чыккан, малла кожо. Боор: — Тöзи бош туу эмтир. Мынаҥ качар керек — деген. Качкандар. Туйакту, Бош-Туу, Куу-Тууда олорды кыдат черÿ истежип, курчап келеткен. Бош-Тууныҥ Уйелеҥ боочызына кы- даттыҥ jуучылдары чыгып, ары-бери аjыктап, эш-неме кöрÿнбесте, jÿре бергендер. 4 Беш карындаш качып барган. Jаш-Агашта, Кеҥи-Бажында, бöрÿ улуурда, Урат чыгала, кыйгырган: — Аттарымды ÿзе jийле, эмди мениҥ богымды jиирге туруҥ ба? — деп. Боор айткан: — Jÿрегим билип туру, ол андый немее, ол аҥ немее. Эртен-тура кöрзö, кыдаттар курчап койтыр. Кааза айылдыҥ эжигинеҥ кöҥдöй мылтыгын чыгарала, кÿн кырдыҥ талортозына jеткенче, сакыптыр. Тал тÿште кызыл jылаҥаш чыгып келди, кы- даттыҥ jаанына багынды. Кыдаттыҥ jааны: — Экелÿ черÿни не туттыҥ, эртен-туранаҥ ала тал-тÿшке jетире? — деп сураган. Боор: — Черÿни мен тутпадым, кöҥдöй мылтык тутты — деди.