Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

бажында одош-тедеш тозып отурдалыр. Кун чарчап тийип келер алдында, эки батырдыҥ ортозын öрö алты-jети айры мÿÿстÿ сы- гындар одорлоп, базып чыкты. Шуну ак-jаазын алып, ан-кийикти шыкаачы болуп отурала, ок-jаазыла Амыр-Санаа jеенин атты. Амыр-Санаага ок келип тийеле, кöö-куйак тонго тыгынып болбоды. Оноҥ Шуну-батыр бойында мынайда сананды: «Таайлу-jеендÿ Амыр-Санаала экÿ jуулажатан турум! Алтайдыҥ ÿсти алтан каанныҥ jерине jap болотон эмтир, jердиҥ ÿсти jетен каанныҥ jерине уйат болотон эмтир! Торт ло бу Алтайдаҥ ырбап бара- там!» — деп. Суу-кара адына минип, Амыр-Санаа jеенине кыйгырып, айт­ ты: — Кайыш курлу кара албатыҥды баштап jÿргÿн! Мен барып jадым! Ойто кайра келбезим! — деп. Оноҥ ары тенип-тенип, jÿре берди. Суу-кара атту Шуну-батыр тенип jÿреле, орус каанныҥ jери- не барды. Бала-каанныҥ öргööзине кирип барды. Jаргак тонду, самтар кижи болуп, кубулып алала, кирди. Ол Бала-каан су- райт: — Сен канайып бого кирип келдиҥ? Чыкары каруул jогыла ба? — деп. — Та, каруул ла кöрбöдим — деди. Ол öйдö Бала-каан туруп, алтын самоварын* алып, чай азар­ та сананды. Алтын самоварга сууны уруп, отты салала, ары ба- зала, ойто кайра кöргöжин — самовардагы суу сооло кайнап калтыр. Катап сууны уурала, отты саларда, самовары куу тÿбине jетире тоҥо берди. Ол öйдö Шуну айдып отурат: — Слер самоварга суу да урбагар, от то салбагар, онойдо тургузып салыгар — деп. Бала-каан туура базала, кайа кöргöжин — самовары ажыра- тежире суузы кайнап турат. Бала-каан алтын столын тургузып, алама-шикир, аш-курсак салып, Шунула чайлап отурдылар. Бала-каан Шунуны jаан кубул- газын кижи болгонын билеле, комудалын куучындайт: — ÿч jылдыҥ бажында бу корон сары кöлдиҥ тÿбинеҥ Jылан- каан чыгып, мениҥ улузымды jудуп турар болды. Mere болужып берер аргагар бар ба? — дейт.