Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

jуулап келбейин дезе, ачу-короны санаазынаҥ чыкпас. Коркыганы ла Шуну болгон. Алтын судурын ачып, айладып кöрÿп турза — jарты билдирбес болды, тирÿ-öлгöни билдирбес. Шунуныҥ öлгöн- тирÿзин билерге Эjен-каан Калданныҥ jери дööн эки учы бил­ дирбес тÿп-тÿҥей табылга агаш ийди. Мыныҥ jоон учы кажы, чичке учы кажы — танып берзин деп. 7 Бу табылга агашты экелерде, Калдан-Ойроттыҥ албатызы бас- тыра jуулып, мыны таныыр кижи чыкпас болды. Камдары кам- дап jадар, jарлыкчызы jарлыктап jадар, белгечизи белгелеп jадар, оны билери jок болды. Эрке-Шуру-эjези, курсак-тамакты алганча, карындажына баа- ды, азыраарга. Калданныҥ jеринде мындый неме болуп jатканын Шуну билип койтыр. Эрке-Шуру-эjезинеҥ Шуну сурайт: — Айлу-кÿндÿ Алтайда, Калданныҥ jеринде не болуп наткан­ ный узе куучында — деп. Эрке-Шуру-эjези куучындап отурат: — Эjен-каанныҥ jеринеҥ эки учы тÿп-теҥей агаш келген, оны таныыры jок, сандырап jадыбыс — деп. — Эй, чаалта! Оны таныбас болзо, канай каан болуп jаткан бу — дейт. — Тоҥмок кара сууны сузала, ол агашты сууга салып ийзе, jоон учы тöмöн jайар, чичке учы öрö jайар. Оной таныыр — деди. Эрке-Шуру-эjези ойто келип, тоҥмок сууны сузала, табылга- ны ого салып ийерде, jоон учы тöмöн jайган, чичке учы öрö jайган. «Jооны — бу, чичкези — бу» — деп чийеле, берип ийген. Эjен-каанныҥ батырлары табылга агашты алып, алтайы дööн jан- гылай берди. 8 Эjен-каан агашты таныганын кöрÿп, кайкап: «Шунунаҥ öскö кижи оны таныбайтан jаҥду болгон. Шуну тиру болбой» — деп отурат. «Андый да болзо, база ла катап ченеп кöрöдим» — дейт Эjен-каан. Эркектÿ-тижилÿ эки тÿҥей саҥысканды база ла катап ийди- лер. Калдан-Ойроттыҥ кара албатызы бастыра jуулып, эки саҥыс- канныҥ эркек-тижизин танып болбой, тÿймежип, кыймыражып jада берди.