Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

каанды да кöрбöдис, кÿйÿ-баламды да кöрбöдим, бир кижи де öлтÿрбедис, ойто jанып ийдис! — деп. Оны уккан Шуну каруузын берет: — Слер коркушту балагарга, кÿйÿгерге коркушту каруузып турганаар ба? Коркушту каруузып турган болзоор, мен оны jаҥыскан барып, некеп экелип берейин — дейт. — Экел ле бергин, балам, кÿчиҥ jедип турган болзо. Каруу­ зып турбай база — дейт. 3 Суу-кара адына минип, Эjен-каанныҥ тергеезин кöстöп, Шу- ну-батыр ууланып ийди. Шунуныҥ келип jатканын Эjен-каан сеспес jердеҥ сезип койот, билбес jердеҥ билип койот. Шунула удура jуулажып, ого чыдап болбозын Эjен-каан билип, Шуну келгелекте, jер-алтайын, ак малын, албаты-jонын кÿйÿп калган кöмÿр эдип, кубар эдип кубултып койды. Уулы ла келдин эки тÿҥей бöднöниҥ балдары эделе, теҥериниҥ тÿби дööн учурып ийет. Бойы тынын алып, кача берди. Шуну jедип барала, кöрöр болгожын: Эjен-каанныҥ алтайын jуу-чак алып бартыр, албаты-jон до jок, ак малы да jок, jаҥыс кöмÿри ле кубары артып калтыр. Мыны кöргöн Шуну карманынаҥ алтын судурды алып, чынын- тöгÿнин айладып кöрÿп отурар болзо: узе — кубултып койгон тöгÿн неме болтыр. Эjезин ле jестезин эки бöднöниҥ балазы эдип, теҥери тÿбине учурып ийгенин билип алды. Шуну эненеҥ бÿдерде, эки эргеги ÿйттÿ болуп чыккан кижи болгон. Сол эргегин айга уулай тудуп, ачу-корон сыгырып ийет. Аай-бажы jок салкын тÿшти, аай-бажы jок соой берди. Теҥериҥ тÿбиле шуурган-калап тудуш тура берет. Шуну оҥ алаканына кун тийдирип, сол алаканына ай тийдирип, jадып алат. 4 Теҥериниҥ тÿбиндеги эки бöднöниҥ балазы шуурган-калап- ка чыдаш болбой, Шунуныҥ эки алаканына келип, отура берди. Эjези ле jестезин тудуп алып, алтын кажык эдип кубултала, карманына салып алып, кöö кара адына минип, Алтайына jанып ийет. Алтай-jерине jедип келет. Карманынаҥ эки кажыкты кодо- рып, эки колына экчей тудуп, кÿйÿзин ле эjезин ада-энезине табыштырып берет. — Тапай турган эки балагар бу — деп.