Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

деп, сурабаган. Бойы да билип отурган кижи ине, Тöрбöн-Ой- рот! — Эм бу мыны канайдатан неме? — деп сураагылаарда: — Jе öйи-кÿни jедип келген, кайра апаратан немени... Ойрот-каан канча батыр, бöкöлöри, ÿзе jуулган, улузын ÿзе отургыскан. Эм ченелтениҥ jаазын экелер керек. Оны олордын бöкöлöри, батырлары экелетен неме эмтир не. Экелеле, эжик jанына саларда, ончозы трактор ушкуш jуула беретен неме бол­ гон. Экелерде: «Jе муны канайдатан неме бого? — деп турды- лар. — Jаандардыҥ алдында кÿндÿÿ-кÿрее эдип текшилей текши салган неме эди бе? Айса болзо, тенсуурдыҥ учы-тÿбинде ачу- корон экелетен, аайы-бажы jок чак баштайтан немези бе?» — деп шÿÿнет. — Ого jазаган неме болбой? Оноҥ öскö оны бого не экелип турган? — база бир jаан батыр кижи анай айткан. 17 Онон айдышкан эди (jе, озолондыра Шуну мынай jакып сал­ ган эмтир): — Jе, мыны эжиктиҥ jаагында отурган Тастаракай кулдан öрö чиректеп-нолоп кöргöй. Салган ла бойынча: — Jаандар jанына экелетен бе муны? — деп, байагы улус айттылар. — Канайдатан муны, экелген немегерди? — А бойоор билер, канайдатанын. А биске ойто апарар ке­ рек... База бирден тартып кöргилеп, байа Шунуга jазаган текпеге jетире тартып болуп албай, (jе база да тын батырлар болгон), айдарда, олор: — А бу бир эжик jаагында отурган, бу бир керегинен чыгып калган Тастаракай, кул немени? Ол база чыдалду, батыр сööктÿ немени тартырза, не болор? — оной айдарда: — Jе олор тартсын, — деп jöпсиндилер. Экелерде, байагы Шуну оны туткан ла бойынча, тарткан ла тарткан. Байа jааныҥ текпелерин öткÿре тартып келеле, сый тартып ийди. Сына берерде, катай тудала, эжиктен чыгара мер-