Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

т ÿ ÿ к и КЕРЕГИНДЕ 143. ш у н у 1 Ойрот деп каан jаҥыс кысту ла эки уулду болгон. Jаҥыс кызы- ныҥ ады — Коо-Тааjы, кичинек уулыныҥ ады — Шуну, jаан уулы — Амыр-Санаа. Ол бойы jаан каан. Шуну адазын сöзин укпас, шокчыл, jуучыл, андый кезер, батыр кижи болгон. Шуну адазыныҥ сöзин укпай, кылынып турала, Тарике деп бурканнын шилемирине алдырган. Туку кÿнниҥ чыгыжыныҥ jерин дööн, оноор jуртаган албатыны, адазыныҥ сöзин укпай, jуулап барган. Оной jуулап атанганынаҥ бери ÿч jыл öдÿп калган. Ол ÿч jылга ол албатыны jуулап, олjолоп, jерин блаап, мынай албатыны чак- сырадала, кандый да темдектÿ jерин öткöн. Ол öдÿп jадала, мал-ажын jиген ле. Черÿ, черÿ ле не. Канча муҥ албатыга курсак керек не! А кемнеҥ сураар, кемнеҥ алып jиир? Тутканла, jигилегенле, не-немезин тоноп, öткÿлеген. 2 Оноҥ ол албатыныҥ jеринде ÿч jыл öткöн кийнинеҥ, кайра барган. (Та ÿч jыл, та он ÿч jыл jÿрген, оны кожо jÿрÿп кöргöн кижи бар эмес.) Ондогы элдеҥ сураган, намачыны* намалат- кан. Оноҥ ондый экче кубиктерге тÿҥей неме бар. Бот оны оной шымыранып отурала, бу ла ол кöстÿ-кöстÿ кубиктерди тоолоп, оноҥ немени билип отурар. Шыпшан, шыпшан отурала, айагы- на салып, кöстöрин тоолоп, мындый болотон эмтир деп айдар. Jарынчы кижини jарын одырткан. Байа Шуну ол jарынчыдаҥ сураптыр: — Бис мынай камык черÿни jуулап, öдöристе, камык алба- тызын кырып, мал-ажын jип бардыс. Агаш-тажы мыныҥ оодылып