Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

1 Тогыс аиры тытты кескен улус ÿсе öлкалан теди не. Бодогон- до, кам тыт на. Оны кескен Урÿстем деп касах киши теген, бирÿси баса касах киши ошкош, бÿрÿси эjемниҥ осогы дедуш- кеси*, Оҥобой деп киши теген. Онон ол тытты усе турай кес­ кен, jаҥыс чаганалары мынайт тöгÿлтурар тийт, кескен, кескен jердеҥ. 2 Ойндо оны бу Jаҥыjолдыҥ тайдасы, баса неме билер киши теди не, намасымал, ол киши айткан тийт: «Оны кескен улус анайып, ол ло чагана чылап, ириҥи тöгÿлÿп, jарылып jадып анай öлöр» — деп. Ойндо анайып ла öлглöгöн тийт ол улус. Тишип ле jарылып ла, ириҥи тöгÿлÿп ле, каны-саны тöгÿлÿп ле, анай öлглöгöн тийт. Бу кам тыт не, бодосо! Эм оны мынаҥ да кöртурса, jанынаҥ да кöртурса, эки сырты тишикалан киши учкуш. Мынаар кöрка- лан неме учкуш, мынаар кöркалан неме учкуш. Анан теен колы- буды сарбайышкалан неме учкуш. Теен мынайкалан туру не, мынайкалан. Кишинин коркышы келер. 142. КАМ ТЫТ Тайгаден ат бедиреп баргам кÿскÿде Чулунов Илья деп ки- жиле кожо. Тайгадаҥ jан клеедеристе, ийт ÿн чыгарыйен. Байа ийт ÿн чыгарыйерде, байа кöрöримде, нöкöрим Илья тийинди адарда, jандыра аткан. Байа тийиҥ мантайла, кам тытка чык калган. Ильяны мен: «Оныла беришпе! Кайттан оны?» — деп айткам. «Тийбе» — дееримде, ол болбойло, база ла эки-ÿч катап аткан. Мылтык адарда, тийин кам тыттын болчок ойдыгына кирееран. Ойндо, ол киреерарда, Илья оны чыгып алатам деген. Чыгала, тийинди, колын болчоктен сугуп туруп, тийинди чыгарып алып, jерден челип тÿжÿрип ийди. Ойндо экелеле, тийинди со- йоло, кургат койон. Ол уул дезе: «Тÿниле уйуктабагам — дийт, — танга jетире отурала конгом» — дийт. Ол бир де уйуктатпас, jаттырбас. Эмди де улус айдыжатан, кам ты ттан неме аларга керек jок деп.