Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

Сÿремей айт jат: — Jе, мен карган кижи, анайда отургайым. Ол jаш кижи, оны камнадып кöрöр. Ол бистиҥ тöскö, бистиҥ тайгаа, бистиҥ бойыстыҥ Карайла айдып берген болзо. Ол оны кöдÿрзин, Ка- райланы — деп айтты. 7 Эҥирде ол сабааны камдады. Сабааны, камдап, jакшы апар- ган. Тöскö jетирген. Анаҥ база эмеш камдаан-камдаан. Камдап божоды. Канаа айтты: — Бистиҥ jердиҥ улузы кату — дийт. — А бистиҥ jердиҥ тайгазы кату — дийт. — Камык немеерди толуп бергем — дийт. — Кийимди бергем — дийт. — Ол jакшы. Сöс айт- паан — дийт. — Анаҥ ол ок Карагайга келгем — дийт. — Ка­ рагай меге айткан — дийт: «Сенде оҥду немее jок. Сенеҥ нени алар? Менде тегинде неме jок. Мен андый неме керексибей jадым. Сен бойыҥ jаҥы эт, бу мынаары. Мынаар, бу суудыҥ ары jаны jаар. Суудыҥ ары jанында бир тайга бар. Сен оноҥ бар сура. Ол оныҥ jанында болор» — деп. Анаҥ кел сураан. То ли Шакшак болгон беди... Шакшак деп тайга бар. «Ол тайгага jазап туруп айдып бер». «Бот ол айтка- ны — анаҥ jаан спасий» — дийт. — Мен ол Сагалага jакшы бажырадым — дийт. — Карагайга jакшы бажырадым — дийт. — Мында улустары да jакшы болтыр — дийт. — Элигир тайгазы да jакшы болтыр — дийт. 8 Айдарда, анай отурды. Эмеш ары-бери басты. Ол бабушка* ого чай ур jат. Анаҥ алар аны божотподы. Бабушка да. Бабушка аны божотпогон. — Jе, сен карган да болзоҥ, может сени jеетебейдик* болзо, бисте jатпай ол. Эки карганда jатсын мында. Бисле семья болуп, jатсын — деп, бабушказы. — Jе, сен канайда санан jадыҥ? — дийт. 9 Öбööни: — Ол анайда jаткай — дийт. — Мен база анайда санан jадым. Ол экÿниҥ сагыш jаҥыс болды. Анаҥ дезе Канаа, jе ол бойы jаҥы келген кижи, нени айдар ол? Раз оны принимать эткенде,

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2