Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

Кам неме камдап турала, айдат: — Айтканаарды бÿдÿрдим. Jе, Эрлик-аба кел jат. Оноҥ ары неме айдыжатан, бойыгыр билигер. Отурган улус ол кижини кор болбос, Эр-Моҥус, Слерди кöрöр эт койдым, jе. Анча-мынча болбоды, от айактыҥ курлаазында сагалду, коо кырлаҥ тумчукту, jыш аркадый кабакту Эрлик-бий чыгып келди. Эр-Монуска айдып турат: — Айлу-кÿндÿ Алтайга чыгар jаҥым jок эди. Не коркушту, кижини кинчектеп, алдырдыҥ? Эр-Моҥус каруузын айдат: — Сен jаш баланы апарадыҥ. Энезиниҥ эки эмчегиниҥ сÿди агып, эки кöзиниҥ jажы агып, ыйлап-сыктап отур калат. Энезин сен апарадыҥ, баланыҥ тил-оозы кадып, ыйлап артат. Нениҥ учун мынай кылын тургаҥ? Мыны угарга санангам. 4 Эрлик-аба каруузын айдат: — Кижи деп неме кижи. Керекшин эликти адып койот. Чааптыҥ эки кöзи соолып, тил-оозы кадып, öлöт. Чаабын öлтÿрип салат. Энезиниҥ ак уурагы агып, эки эмчеги сыстап, шыралап jÿрет. Мыныҥ учун тÿҥейлештирген неме — деп каруузын бе­ рет. Оныҥ кийинде Эр-Моҥусты Эрлик-бий каргап, тÿкÿрип ийет: «Jети уулду болгын, jети уулыҥ белгечи-тöлгöчи болзын, оныҥ ары jуртыҥ jок бол!» — деп тÿкÿреле, Алтыгы ороонго jÿре берди. Оныҥ кийинде Эр-Моҥус jети уулду болды. Jети уулы белге- чи-тöлгöчи болды. Мынаҥ ары Эр-Моҥустыҥ уулы ÿзе öлгöн, Эр-Моҥуста jурт jок болуп артып калды. Кеп-куучынды укканым ол ло эди. Чынын, тöгÿнин кайдаҥ билейин? 135. СÿРЕМЕЙ-КАМ 1 Сÿремей деп кам бу jерге jаткан. Ол тушта Улалу болгон. Улалу ичинде jаткан. Оноҥ дезе командировочный аайлу ары- бери камдап jÿретен. Ол Jыш jерине jÿрген. Бойыныҥ Jыш jери- не. Алтай jерине jÿрбеген.