Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

сен уул да болзоҥ, бистиҥ кÿчис тÿҥей. Мен барайын» — деди. 2 Тудушкан. Казак ак кöжöгöлÿ келген, алтай батыр jаргак тонду барган, дийт. Тудушлаган. Байа казак батыр уй кижини таанып ийген. Уй ле эр кижи канай тÿҥей болотон?! Казак кижи: «Мен бу уй кижиге канай jеҥдиретем?» — деп сананган. Тудужала, байа кысты jыгыйген. ÿй кижи ол казак батырдын кабыргазын сый согыйен. Jеҥÿни кыс кижи алган. — Jе, jеҥÿ учун нени аларын? — Jе меге не керек? Mere албаты jуртайтан jакшы jер ке­ рек. — Албатын кажы кире öзöр, кажы jерге jетире jурт- таар? — деп сураган. — Темдек эдип, базып кой — деген. Келин ол тушта ол ташка базып койгон, дийт. Ол jердиҥ ады эм Тадышок. 112. АБУУМ ПООМ Караҥ атту каан полды, ол каан кызын кижее перди. Кыс- тыҥ энези Караҥ атту каандаҥ* сурады. «Нени кыска кийди- рер?» — теди. Каан айтты: «Нени кийдирер? Тогус кат торко кийдирер» — теди. Эмди анаҥ тогус кат торко кийдирди. Кижи эмди кыс алды, алган кийнинде парды, аппарган* соондо, кÿч, кÿч соок полды*. Соок полгондо, кыс айтты: «Абуум» — теди. Анийип айда-геле, аттаҥ jыгылып парды, öлÿп парды. Оныҥ сööгÿн jерде казып, салып койды. Маатырлар ташты кöдÿрÿп, эккелип*, ÿстÿне салып койдылар. Эмди оныҥ керегинде кучын полып калды, ончо кижи Абуум Поом теп адап койдылар. 113. ТÖÖНИҤ АДЫЛА АДАЛГАН JЕР 1 Озодо, коркушту косколоҥ чак бол турарда, алтай албатыга кату öйдö jадарга келишкен. Jаман торо öй болгон. Ол ло чак тушта, Ташту-Кечÿ деп jерге, öскö ороонноҥ кöп албаты келген дийт. Кöп, коркушту кöп калык бойыныҥ jеринеҥ качып, Ал- тайга кöчÿп келген, малын-кужын айдаганча. Jе Алтайдыҥ туу- лары бийик, каскак. Албатызы база тородо, шырада, тÿреҥиде jаткан. Андый да болзо, ол ал-камык кöчÿп келген jонго