Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

JЕРЛЕРДИҤ АТТАРЫ КЕРЕГИНДЕ 101. САРТАКТАЙ-КЕЗЕР 1 Сартактай Кадыныҥ суун ташпыла кур этти. Эдип jазала: «Эртен пу кÿр пÿдöр, — теп, — сен каттынбыла кожо уйук- таба!» — уулун айтты. Эмди кÿрдÿ эдип jазарга кöп таш экке- лип салды, jапшынмады, пÿтпöдÿ, ончо одуулуп паады, уул аба- кайбыла уйуктап салды. Эмди ташты эдектениб-алды, тенерее öрö чачыб-ийди. Ол парып, Jалаттанныҥ ÿстÿги jанында jалаҥга тÿштÿ. Эмди ол кÿр пÿтпöй калды. 2 Сартактай уулуна тарынды, таштыҥ ÿстÿне тÿжÿрдÿ, jалаҥаш пудунуҥ орды ончо ташка позылып калган, ончо эмди де пÿлдÿрÿп jадыр. Келдине чуулдады, тарынды, кадын суунуҥ пу jанында ак кайа таш полып, тура калды. Уулуна тарынды, тÿкÿрдÿ — уулан Кадыныҥ ол jанында Телдекпен туу полып калды. Пойы Чÿйдÿ öрö паады, Чÿйдÿҥ Уйттуу Кайа поомды кай- чызыбыла кезип, öткрö сайды, оноҥ öдÿп паады. Онуҥ öткöн соондо, Чÿй пажына паады, Сööктÿҥ обогозына паады. Сööктÿҥ пери jанында Кöкö-Кайуда атка минип, jелди. Адыныҥ тыйгагы jерди ойо паскан. 102. БАТЫР ТАШ 1 Jебрен чакта, jер ÿстинде бис jок болордо, озо чакта отур­ ган бистер jок болордо, бир алтай батыр Кадын ичинеҥ Кара- Сууны öрöлöп барган. Аныла кожо айлу-кÿндÿ кöстÿ тайгыл ийди кожо болгон. Айландыра басса, батыр аврап алар* таш та jок