Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

«Ол jаанэм бöркÿсÿн тÿÿнек апааран. Мени: “Альга кир, кир!” — деп кышкырган, ийнек айдакелjат. Jаанэм болчок бöркÿсÿ тÿкÿ-ÿ толон jÿреренде, барала алалан» — деп. Анаҥ ол ло па- ралисавайтап* оорукалды не. Тÿÿнек те тегин эмес, тÿÿнек те тегин эмес. Паралисавайтайла, бошокалан. 99. ТуМАНДА АСКАНЫ Jазулуда бир кижи куjур сакып барала, кöр отурза — бир ак-боро атту кижи , ÿй кижи, сыгындарды айдап экелеле, тус jидир турган. Ойндо, ойто jидиреле, кайра айдап браадып, ко- жоҥдоон: Арыш калаш тÿгенип, Азып jанзаҥ, кулундым. Буудай калаш тÿгенип, Куру jанзаҥ, кулундым. Кожоҥдоордо, ойндо ол кижи эртен-тура коркуш туман бо- лоло, азала, азык jок канча кÿн jÿреле, куру jанган. 100. БОЗОГОНЫҤ КÖРМÖЗИ Бозогоныҥ кöрмöзи сулама* темир jакту, суу-кара таш jÿректÿ, ончо бойы су темир. Коркымчылу, тумчугы курч, уурдай берер. Улус анаҥ коркуп jат. Оныҥ учун улус, камдар база сÿт, аракы чачар. Кöрмöс тийбезин деп чачар. Озогыда калыктыҥ коркыган сöстöри андый. Оны кам билеле, камдап jат. Акча берер, аш чач jат, кöп-кöп неме эдер.