Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

4 Бийиктеҥ-бийик Ай-Кÿн, Алты булуҥду ару Алтай! Тодоштордыҥ баккан тöзи — Бай-ÿлген, Тöс тайгабыс, алкыш сурап, айдып турубыс! Ак-чабдар бее ыйыктап, Ак сÿтле jунуп койдыс, Кой арчынла аластап койдыс, Jал-куйруган jайа тудуп, Кыйра-jалама буулап койдыс. 5 Ак кайыҥныҥ сынын ээп, Алтайыска мÿргÿп койдыс, Ару алкыш сурап турубыс! Албаты бойыбыс амыр jатсын, Алтын тыныбыс сергек jÿрзин! Малыбыска мал кожулзын, Jоныбыска jон кожулзын. Jес очогыс келтейбезин, Изÿ одыбыс сообозын. Ак кубарлу jÿрÿм беригер, Алкыш-быйан беригер! 6 Алтайга мÿргÿп божойло, узе керегин эдип, айылдарына jанып ийдилер. Боjоты баштап алып, эзен-амыр jуртап jатты. Jе Боjотыныҥ ыйык малы jылдыҥ ла jаскыда кöдÿртип, öлÿп калар болды. Кам артыгын алдыртып, камдадып jатты. Ак jаҥду jарлыктарды, Алтай алкап билерлерди, jууп алала, оосондырып jатты. Ыйык малы jÿрбес болды. Тöбöти-камды камдадып, тÿндÿ-тÿштÿ ÿч кÿнге камдай берди. Камдап-камдап, арт учында айтты: «Тöрбöлjиктиҥ тöрт ÿйе тöс jерге мен тÿштим, Урбÿлjиктиҥ ÿч ÿйеге ÿстиги ороонго мен чыктым. Ай-караҥуй Алтыгы ороон алты айланып, мен камдадым. Сениҥ ыйык малыҥды алмыс минип турган эм­ тир — деди. — Таштаҥ кырма jелим экелер» — деди. Ол анайып кырма jелим таап алала, ыйык малын тудуп алып, бастыра ар- казын jелимле сÿртеле, божодып ийди. 7 Jети конгон кийнинде, таҥ jарып турарда, барып, кöрзö: чаб- дар беениҥ ÿстинде jети jеек алмыс кöдöндöринеҥ ÿзе атка jаба jелимделип калган отургылады. Чабдар беениҥ барар аргазы jок, jÿк ле араай базып jÿрди.