Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

Кара jаан тайгам, Ажууҥа баш болзын! Кандый jаҥыс меге, Кара jаҥыс меге Кÿÿнзеп ийетен болзоҥ, Ажууҥа баш болзын! Агын сууҥа баш болзын! 12 Анаҥ ары бойыҥ бил. Санан, jалын, суран. Кысканаш jок бо­ лор. ÿлÿ cere jедижер». Jаан удабады, эки нöкöри jедип келди. Келзе, Аҥчы нöкöри jап-jараш ÿйлÿ эмтир. Jе ÿйи кей-кебизин, кубулчаҥ. Олор сананган: «Бу Аҥчы алмысла jуртап jат» — деп. Экÿ jöптöжöлö, бир кÿн оны мылтыкла адып, ойлоткон. Нöкöрлöри кöҥдöй мылтыкту. Ок-jаалары jок. «Кöр, Ангчы, — деп, олор айдышкан — улус эмди аҥды мындый немеле ат jат. Оныҥ ады мылтык. Ок-jааны чач. Me, cere мылтык. Ого темир болчок ок салар. Мынайда мажызын базар. Мынайда шыгалап, адар». 13 Аҥчы мылтыкты алала, нöкöрлöри аткан чылап, аткан. Арка- туу jызырай берген. Байаа туу-тайганыҥ ээ кызы, öгöни мыл­ тыкла ада берерде, коркыган. Jалкындый jалт эткен, кöрÿнбей барган. Арыскан-тууныҥ бажына чыккан. Бир эмеш аҥдайла, нöкöрлöри Аҥчыны алып, jанган. Аҥчы jолой тайганыҥ ээзи кыс тайга-тууны канайда алкаар, канайда ÿрÿстеерин айдып бергенин айткан. Алку сöстöрин айткан. Оноҥ ло бери аҥчылар тайгага аҥдаза, кайчыны алар, алку айдар болуп барган. Аҥды тайга-таштыҥ ээзинеҥ сураар боло берген. 72. JЕРДИҤ ЭЭЗИ 1 Кижидий ле неме. ÿй ле кижи болуп туртан, кöсмöчи улус кöр jат на оны. Jортып-иштеп jÿрер*. Тÿнде де болзо, тÿште те бол­ зо Алтайдыҥ ээзи неле де беришпес, jолыкса, таҥкылажып, jор- тып öдартан неме дийт ол. Кöсмöчи улус кöр jат. Jортып jÿртен