Несказочная проза алтайцев. - 2011. (Т. 30)

1 Jабаганда озодо андый jер бар дийт. Бу не? Ай теҥеридеҥ тÿшкен, оны тудар. Jелбегенди кел тудала, Ай батпай турган не. Ол кырыла келеле, Jелбегенди ол кырыла Айбатканда туткан. Эм оныҥ учун оны Айбаткан деп турган дийт не. — А Jелбеген эмди Айда отур jат па? — А эм бу Айда татрай калган отуры бу. Талдаҥ — «кап!» — туткан дийт. Талы-суула кодоро тартып апарган дийт. Ондо ки- чинеек кара неме кöрÿн турганы Jелбеегенниҥ кöнöги дийт. Jел- бегенди Ай ла Кун куучындажып апарган дийт. Не дезе Кун тÿшсе, jер ÿзе кÿй калар, Айдаҥ неме арт калар. Сÿмелешкен дийт бу экÿ. Оноҥ ай тÿшкен туру. Jе, байла, jер jара тоҥо бер­ ген болбойзын. Бир öйдö ол Ай деп неме соок болгон дийт не. 2 Ол Мечин база соок неме, айга тÿҥей. Айдыҥ кöзин jаба тут турган деп турган не. Ол мында ийт каҥылдадып турганы. Ол ийттиҥ ÿрÿжинеҥ корколо, ол Айды салзын деп турган не. Ке­ рек дезе мылтык адып турган, ол дööн. Бы мында мылтыкты аткылай берт. Ол неме корколо, Айды божотсын деп турган не. Оноҥ Ай jарып jат, ол отурган неме корколо, Айды божодып ий турган не, Айды. Jелбеген оны корколо, агыдып ий турган не. Jаан казанды каҥырада соккылап турган не, табыш болзын деп. 21. JЕЛБЕГЕН Jелбеен деп неме бар теҥериде деп, ол Jелбеен деп неме ка­ ра jерди, албатыды jип брааткан. Андый да куучын болгон. Ойн- до, байагы Ай ла Кÿн куучындашкан, ол Кун айткан: «Мен эке- лерим Jелбеенди» — деп. Кÿн тöмöндöп келаадарда дезе, кара jер кÿйеерен. Кÿн ойто чыгаарен: «Мен кара jерди öртöп койо- рым — деп. — Кандый да болзо, ай, сен туш» — деген. Ай тушкен. Ай тÿжерде, байа эки карындаш jажын каларда, орус кижи дезе мыныйта кайкайып билбес jанынаҥ кöрийерде, орус кижи- диҥ кöзи дезе кажайа тоҥааран. Онын учун кöк кöстÿ, озо чактаҥ анайып учурлалган. Ойндо ол чöрчöккö де кирген, неткен.