Мифы, легенды, предания тувинцев. - 2010. ([Т. 28.)

2 Сожул-Хам өске аалга турда, Дүгүр ооң күзүңгүзүн ушта шаапкан. Сожул-Хам дашкаар үнгеш, күзүңгүзүн тыппайн, хам- нап-хамнап олура удуп орар апарган. Оон күзүңгүзүн аар дээш* аъш-чемниг, арага-дарылыг Дүгүрге чеде берген. Сожул Дүгүрнүң ээрен-дөзүнүң баарынга аъш-чемин салып чыдырда: — Сээң салбар пөстериң чем чиир ийикпе, аал? — дээн. Сожул оон ужазын Дүгүрнүң баарынга эккеп салган: — Ол чүвевисти эгидип көрем, акым. Көөр чүве чокта, сус чок апардым — дээн. 3 Дүгүр оргаш: — От сүзер чүвең өөредип каг, күзүңгү ушта шаварын ооң орнунга айтып бээр мен — дээн. Сожул от кырынга кызыл даван самнай бээр. Чалбырааш ооң эдээнге киискип үнер. «Хайыраан тонну!» — деп, бир кижи алгырган болза, ам миннип келгеш, отту өжүр олуруптар. Ооң холун тудуп көөрге, дош дег... От-чаяачыга удур бодун хуулдур тударын ол Дүгүрге айтып берген. Дүгүр аңаа күзүнгү үндүр кагарын айтып берген. Хамның күжү черле чүүл-бүрү болдур ийин. Ол чүгле сагыш- сеткилдиң күжүнде.