Мифы, сказки, предания манси (вогулов). - 2005. (Т. 26.)
Хоса ёмыс, вāти ёмыс, ōс хāссытым, таӈквитым колн ты нэглыс увсияге пуцксовыг кон ханэг! Юв та сялтыс, кол ōс акваг хот-равты- ма. Нāй тӯсьтыс, колэ та хосгитэ, колэ сёпитас. Колэ сёпитыматэ ōс пӯрысь нёвыль сырам хōнтыс, йснас хāпн пинумтастэ. Пуцке саме мāньмытас, ёл-хуйыгпас. Ань ōйка, этимлас, осты ювле юв, сунсы: колэ нāйыл пāлтыма. «Я-ты, колум оста нāйцыг ēмтыс». Та ёманты, юв та сялтыс: нэ хуйи. Ōйка ōс нёхс сов, ӯй сов та нуйгалы, пӯт та пēтыс, пӯтэ пāйты. Пӯтэ āстыс, хӯныстэ. Акв ōвлэ нэ касайыл пинумтастэ, акв ōвлэ хум касайыл пинумтастэ. Эква ōс нōх-квāлттытэ: — Квāлэн, ам нопылум ōлнэ номтын те ōлы, тāен! Ань нэ нōх та пēрмтахтас, та тэгыг. Тэцкв патсыг ань нэ ōс ти- тыглаве: — Ам лэстанрисюм хōнтыгласлын? — Хōнтыгласлум, йснас хāпт та хуйи. Ос элаль та потыртаве, ханьсьтаве: — Ам холытан алысьлацкве минэгум, наӈ вōйыӈныл вōйыц нё выль пēтэн, кол конытэ сэмыл нуйыл нортэлн, юитэ выгыр нуйыл нортэлн. Акв āнытэ кон ӯнттэлн, акв āнытэ юв ӯнттэлн. Я-ты, холытаныг ёмтыс, хумитэ алысьлацкве та мйнас. Ань нэ нōх-квāлыс, вōйыцныл вōйыц нёвыль тинсыс, пӯт та пётыс Кол ко нытэ сэмыл нуйыл нортыстэ, юитэ выгыр нуйыл нортыстэ. Акв āнытэ кон ӯнттыстэ, акв āнытэ юв ӯнттыстэ. Пуцке, саме мāнюмтас, ёл та хуйыгпас. Ань аквмат эртн хӯнтлытэ: оста кон ёхтуманыл суйты: — Нац мāныр тармыл ёмыгтэгн? — Ам сэмыл нуй тармыл ёмыггэгум, вōйыӈ лувōвыл пурасьлэгум! Юв сялтсыт, титыглахтэгыт: — Нац мйныр тармыл ёмыгтэгн? — Ам выгыр нуй тāрмыл ёмыггэгум, вōйыц лувōвыл пурасьлэгум. — Тул-Ōйка, Тул-Ōйка, йисыц нэ тотмын, нотыц нэ тотмын! Тан тох та йисыл, нотыл хӯлтсаныл. Ань нэ та хӯйи, нох ат ацкваты.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2