Мифы, сказки, предания манси (вогулов). - 2005. (Т. 26.)
— Апыгкве, лāвен: «Кāт капаягн сяр āрась хилнэ мāнтыг». Апыгтēт оста лягалас: — Я! Сōль! Я-та, тыгл апыгтēт ты минуӈкве патыс. — Миннэ мāнт тит сӯмъях ӯнлэг. Пēс сӯмъяхēн ул хāӈхен, йиль- пи сӯмъяхēн хāхсэн, йильпи тōтапытыл акв тōтап воен! Ань нэ мāныр ӯрум нэ! Сӯмъяхыг палт ёхтыс, лāвиматэ сирл та вис. Нāлув та мйны, ань ӯйтēге оста хулюмтасыг, выгыр ӯйтēт сысн тāлс, оста ёла-нōх тотыглāве. Пāг квāлыс, тōтапыӈ тāгыл пāг та ёманты. Пāг емантас, юв тӯлыстэ, пāлыг пӯнсыстэ: насати ялпыӈӯй капай! Тув- сōхыртахтам, тот хуйи. Та ōлыматэ ялпыӈ ӯен юв та тāйвес. Ань Мōсьнэ ōйкатэнтыл ань та сюнēг, ань та хӯлэг. 7. КАСУР-ЭКВАГ-ОЙКАГ Экваг-Ойкаг ōлэг. Хӯрум āги ōньсēг. Олыманыл, хӯлыманыл. Ян- гāгитэ нёхс сахи, ӯй сахи юнтуӈкве патыс. Āсягēн сянягēн титыглаве: — Нау хоталь масхатэгн? — Нōх яныгман элмхōлас нэ минам нэц сāм, хум минам хумыӈ сāм тинсы. Кон квāлыс, колэ мовылтас, та мйнас ань āги. Хоса мӣнас, вāти мйнас, хāссытым, таӈквитым колн нэглыс. Тактетэ та люляхōлы, нэмхōтп āтим. — Тав кāсэ, сялтэгум, — лāви, юв та сялтыс. Колэ та пāӈк, та пōрыс Хот та хосгитэ, лōвтытэ, сёпитыматэ. Акв сысвой сьфам хōнтыс, юв тāяпастэ. (Тох ат ликмыс!) Тувыл нāй тӯсьтыс. Этимас, акваг пуӈке саме мāньмытас, ёл та хуйыгпас. Ань ōйка эти юв емуцкве патыс Колэ нāй султмыл нэглы: «Аман хōтпан ёхтувес, пāлтвес». Я-та, юв та сялтапас ань ōйка: нэ хуйи. Ань хум энтапе нёхсыл, ӯйыл лап-тагталаме. Тав алысьлапыӈ хум. Я, тувл ань нэ та хуйи. (Тав вое хуйи.)
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2