Мифы, сказки, предания манси (вогулов). - 2005. (Т. 26.)
сорт хурил минас: хоты сāмна ёхтыс, акв мӯс ат вагтэ. Сома хōлуукве ты номысы, люньсим тот ты ёмыггы. Акв-мат-эрт сысэт хотпа ляги*: «Тэхам! Нау маныр вāрегн? Астэн, ам ты марсемавесум!» Тӯвле āукваты, луве тыт люли. «Тāлэн — лāви — ам сысумна!» Луве сысна та талые Элаль ты нёвматс; миннэ тул, хайтнэ тул халэн тэлыгтавес. Тох миныматэ акв-мат-эрт матыр элын ты курыгганэ суйты. Луве ёл ты люлис. Тары-Пēсь-Нимāля-Сов нӯпыл ляги: «Ваглын элын ма ныр курыгтаве?» — «Ам хотыл ваглум?! Маныр курыггаве?» — «Ань ялпыу сякв ты; Тōрум-нāй акв пāлэ тōрумт нумын тэг, акв пāлэ тō- рум кит сāмт тэг, мāгыг-тōрмыг лап ты тэвег; ман урыл минымён ты нāй-тāра?!» — Тары-Пēсь-Нимāля-Сов лāви: «Ам ос хотыл ваглум?!» — Лӯв лāви: «Ам нёл=сам-асумна еялтэн, ват арсын войкан тор воен, ват арсын сяскан тор воен!» Лӯв=нёл=сам-асна сялтыс, ань-мань нёл= сам-ас кивырт лапка* ōлы. Вāт арсын войкан тор вис, ват ассын сяс кан вис, лапканыл кона квāлс, луве лаглэ кāтэ лап пёрыгтахтас, такви 5с тӯв пёрыгтахтас. Ань лӯв та нёвматэ суйты. Хоса минас, ман вāти минас; акв-эрт лӯв ёл ты люлис. «Квāлэн!» — лāви. Пēрыггалм тōранэн сяраныл тӯп ёл рагатаст, ань нāй-тāра минамēн-сыс ты тайвэст. Луве-тармыл элаль ōс мины. Элын ōс ты матыр кургытэнэ суй ты. Луве лāви: «Маныр курыгтаве, ваглын?» —1«Ам хотыл ваглум?!» — «Элаль сунсэн сар, тав маныр вāраве!» Элаль сунсы: вāт хāпга акван сагхатыглэгыт, тӯвл лаква минэгыт; тōрум-сāм акв-мӯс лапаялаве, нэ- матыр минуукве ат пасапаве. Луве лāви: «Тыг ул номылматэн, тӯв ул номылматэн!» Элаль та нёвматс. Тары-Пёсь-Нимāля-Сов номылматы: ты хāпгат ман пилысьма ōньсегг. Хāпгат-торыг минас, хāпгат лаква хосувлахтаст, Тары-Пēсь-Нимāля-Сов хōйвес, луве сысныл ёла рага- тас, луве хоталь мйнас, ат вагтэ, такви хоталь минас, ат ваггэ. Нōух сайкаламет хāпга-товна эунаспиныл тагматам, тыгле-тӯвле тот ты хосгаве, ёл ат ёхты, нōух ат ёхты. «Эйя! — лāви — сянюм мōлал тона та лāвыс хӯньта матьф накна патэгн, ёл ул ёхтэн, нōухаул* ёхтэн; ань сунсэн*: ёлаль ат ёхтэгм, нōух ат ёхтэгм. Аквум-Эква мōлал ты лāви: Мат ярумн, моньсюмн патэгн, āнум кāстэн; тав тыт хот люли, ам тыт ты хōлэгм?!» Тон ōрумт матыр ты мирытаве. Тӯв āукваты: хӯрум товлыу лӯв сыс-тармыл ань Акве-Эква ты йив. «Хумле ёмтсын, апыгкве?! Āнум манарыг илтгыг* кāстыслын; еяй айим ӯнлысум, еяй-
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2