Мифы, сказки, предания манси (вогулов). - 2005. (Т. 26.)

Ань тох ййквиматэ, аквмат эртн акв Мēӈкв-Ōйка ōс та люлюм- тас, та ййкви, лāви: ' — Сака пӯмась, тэнут пыл ат эри. Та ййкви. Ань апыгрисяныл усьпыл та ёнги, эла рōӈхувлāлы. Ти- тыт хум ōс люлис. Коланл акваг нас нянярāлы. Хӯрмит хумияныл лави: — Титыглэлын, хумус хōнтум тумае? — Ам амти номылматаслум. Холытан ос мōт номт хōнтэгум. Та сунсыглыяныл сāӈквылтап. Аква лāви: — Ам ōс вāрēгум, сака пӯмась. Тэнут пыл ат эри, мāныр наскāссыг яласацкве вōрт! Я-ты, та кос сāгри, тав ат тэлы! Ёл пыл ат хуйсасыт, тэтāл оста алысьлаӈкве хāйтсыт. Аквмат эртн ань акитэ та ёхтыс. Ань та хум оста сāцквылты, оста порги. — Ты мāныр кāс ōньси, мён ты коныпал кāс вāримēн! Сāт тāнпа сāӈквылтапыл вāрыстэ апыгрисе! Ань акитэ сāӈквыл- таӈкве патыс: «Хōтал холтнэ ёмас кāстем, эт холтнэ ёмас кāстем!» — тыйитэ мāньси лāтыӈ. Ань апге тай та порги, нōх-пāтамлāлы, эл-рōӈхувлāлы! Ань мāхум та хӯнтамласаныл: «Я, хӯнтлэн! Я, хӯнтлэн! Матыр хурип кāс ул вāрыс, тыг та суйты!» Ань ōлнэтэ халт мōлал титыгласанэ: — Акит, нāн матарныл пилэгын-а? Ман āти? — Мāн вōр акваг сыныгтылум, нэмхотл ат пилэв. — Ати, нāн хотыл пилэгын-а! Тох ōлыманыл, Асыӈ-Тēрыу апыгрисяныл āрась вāтат ӯнлыматэ сāс сюӈкари нёлэн тагматас, рōӈхувлас — Сāс-Лōлапола, ӯ-хӯв! — таитэн ханьставес. — Пыгквē, наӈ тох хот лāвēгн! Мāн сыманув яныг пāя тульōвылн та ёхтыгпасыт. — Нāн мōлал лāвегын, нэматарыл ат пилэгын! — пыгрись лāви. Сāс-Элюмпут вāрс, āрась вāтат та ворыгтытэ, лāви: — Сāс-Элюмпӯтум, ӯ-хӯв! — Тōвлы, тōвлы! Мāн сака пилэв, наӈ мāныр тōрумсāт лāтыӈ та хōнтэгн! Ос ты коныпал матыр тэсьнтэгын? — Āти, тэнут хунь эри! Я-та, нāн ōс хотыл пилэгын?

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2