Мифы, сказки, предания манси (вогулов). - 2005. (Т. 26.)

2 Но лāтна. Тав [ōйка] лягалас — Ам кēлптāл хунь ōлэгум, ам тāкмыӈ невлюм мāгыс наӈ ты ёхтысын. Аким ōйка, — хум лāви, — āмсен, ам улям торгён вос пёламлы. Мēцкв-Ōйка лягалас — Апыгрись, нимли кēр ōньсēгын*? Ань элмхōлас хум лягалас — Нимли кēр ōньсюӈкв тай ōньсēгум. Наӈын хōрылтылум! 3 — Кулак пери нас[к] эри нāйкем томысьта*, — Мēцкв лāви хан­ ты лāтӈыл улпыл. — Ниллли кēр ōньсēгум, нацын нāй сунсым хōрылтылум! Уляӈ ōрас кāпн āлмайс Ань Мēӈкв нōӈхаль āӈкваты, номсы, сōль посыӈ сов ōлы. Хум уляӈ ййв āлмаяс, самыг халт та юныгтастэ. Ань Мēӈкв сампунанэ, тусанэ пēлаявēст. Злмхōлас яктын касае рагатас, элаль хāйталтас Элаль хāйтыматэ пукитэ ēри хуйнэ йӣвн пēлвес 4 Ань хумитэ юйыл хāйты, рōӈхи: — Аким ōйка, нёлыӈ сāр хартэн! Сампыльтāл патыс Мēӈкв, сӯпас хосыт ййвн пēлвес — Я-та, нимли кēр сāр хартсын?! — Атим, ат эри, ат эри!!! Та мйнас Ань та сюни. 54. ТĀГТ-КОТИЛЬ-ŌЙКА (НАС ПОТЫР*) 1 Тāгг-Котиль-Ōйка āрась вāтат ӯнлы, исылтахты. Аквмат эртн мāнь āви халныл акв мат сяӈсирись* юв ты сялтыс, пāлн ёл-ӯнтыс Ань ōйка тāра торгамтастэ: сялтум утэ тав ёмас мат номтыл ат яласы. Ань Тāгг-Котиль-Ōйкатēв тох ӯнлыматэ супанэ нōх та хораявēсыт! Тав ротаг эл ӯнлы. Тувл ань кāтаге вāӈнаге нопыл тотыгпāлсаге, ко- самлым тāгланэ кāтыл вотмтāлсанэ, лап та харыгтасанэ (Тав сōль хунь пēламлāлвес. Нас сам пēртлы.) 2 Ань ӯнлум утэ кон та тахас Мāхманэ палт ёхтыс, лāви: — Я, сысы молямтахтэв! Тāгт-Котиль-Ойка сōрни нāйн ёлым- таӈкве ат вēрмаве, мāнавн таве ёлымтаӈкве хōт люли!

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2