Мифы, сказки, предания манси (вогулов). - 2005. (Т. 26.)

8 Ань Нусанэ лāви: — Нац мōлал ам мāныр номылматэгум, нац пуссын вāглын, ань тэнутан хотталь минаст, ул вāган? — Вāнувлум те, тох хунь патсум?! Акв ōйкатэ лāви: — Ань вассыг манарамēн тэцкве патымēн? Тыгл ōс ул нац ам палтум рӯпитацкве патэгн? Тав лāви: — Наӈ тыттынувлын ти, хотум ул рӯпитацкве патнувум, нац тах ат тыттылн. Тувл ань колэн юв ёмсыг, Нусатэ лāви: — Пӯтум пēтхатэн. — Сōрникве, — акватэ лāви, — мōлал āнум та лāвитэ: «Пӯтн сēлтумтэлн». Аманрыг лāвсум: «Сāлы сака сāв!» Сōтум тэл тав нопы- лэ та патыс. 9 Я-ты, юв сялтсыг, пӯтэн пēтхатыглам, хӯнхатыглам. Ōвыл пēрамань та тытгувес. Сāлы āтим, тэнт āтим, пӯт āтим, иц хӯнхатнэ утэ ат хӯнхаты, пēтхатнэ утэ ат пēтхаты. Миснэ ōньсис. (Ань Миснэтэ нуса хумитэ нопыл та патыс.) Я, та ōлэг. Аквмат акватэ лāви: — Ам нусаг ōлмум порат вōрн минасум, ӯйхул кос Хартум лёх хōнтсум, акв лэцн аласум, таим тэсум, сыттыг та ёмтме суйты. Тувл мōтыт хōтал минасум, титыг аласум. Тисхатуцкве хāсуӈкве патсум. Нацын те ат хōнтсум, ам ань наӈ коныпāлн сёлыӈ хумыг ёмтсум. 10 Я-ты, акватэ вōрн та тётыстэ. Тав минаме юипāлт, тыитэ лāви: — Пӯтум пēтхатэн, āным хӯнхатэн. Юв сялтыс, пӯтэ пēтхатыглам, āнытэ хӯнхатыглам. Тэпялас, āс- тыс. Акватэ юв ты нэглыс, тāра юв та ёхтыс. (Тав ул ювле хӯнтлас, ювле номсас*.) Нэматыр ат алам. — Ты, — акватэ лāви, — нац элнув ялуцквēн, ӯл тотнув ӯнлан- тасн. Нāйив сāгруцкве амти хāсэгум, вит тотуцкве амти вёрмёгум. Нацынт мāныр вāрēгум! Нацын тыттын номт вассыг ат ōньсēгум. (Мāныр тӯлмах, мōлал нётвес, ань тав тыйитэ ат сāлитытэ.)

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2