Мифы, сказки, предания манси (вогулов). - 2005. (Т. 26.)

патэг. Анум нэн тох та сёпитаслын, ам тыйим тотым юв ялэгум, тав аквты сянь ōньси, āсь ōньси. 17 Ань нэ тотыстэ ювленув, лёх пōхан сёпитастэ ӯра хольт. — Тыгл элаль ōлнэ элмхōлас, ман йисыӈ тōрум пӯсхаты, ман нотыӈ тōрум пӯсхаты, хотталь сялтум хōтпал лылыӈ элмхōлас вос сэлы. Я-тэ, та сёпитастэ, эква та торыг тув хунь ёхты, тав хунь вāггэ, акватэ матыр вāри. Ань пёлыглым нялэ нэтэ нумпāлн та пиныстэ, тув пиныстэ. Ань эква савыӈканн ёхтыс, номсы: «Агитем вōрн та тотыма, пāг ат та тотыма. Мотсыр хумыг нял тыг та пинумтыма». Экварись та номсы: «Āгитэ Мис хумыгн та тотвес». 18 Тувл ань та ятылхум таитэ сёпитапас, титгаге тинсуӈкве та мйнас Ань хумыг тэнти коланэнн, юв колэнн та минасыг. Юв ёхтысыг, ягāгиягēн лāвēп — Я, нялан, ёвтан хоталь тотсан? Мēнмēн та тэмын, аймын. (Тэн Миснэг, тāриц хōнтыстэн.) Ань уля хӯргыӈ тāгыл минам титыг та минэг. Я, тувл аквмат эртн кол паӈк та салатас*, лāвēгыт: — Зква-Пыгрись та юв. — Нэн нэнтй нялан, ёвтан мисан, ань мāн Эква Пыгрисьн нэнти няланынтыл, ёвтанынтыл ты алавёв! 19 Я^гэ, аквмат эртн āви пāлыг та пӯсхатас сирхых-вōрхых! ӯльпāйив латац āви, нāӈкйив латаӈ āви* — акватэ кональ пӯсхаты, акватэ ювле пӯсхаты, титпис āвил ōлэгыт. (Тāн мат мōйтаныл, йисэ-нотэ пāсыл тэл ōлнэ сираныл та — титпис āви.) Āви пӯсхаты: ювле ляльт нял та тактувес — Мōлал, — лāви, — сагӈ эӈкай хōнтыгласум, āтыӈ эӈкай хōн- тыгласум, нэн ёмас ӯй алам нялант нэм та аласлын. Тувл ань хумыг ягāгиягēнн та лявыльттавēг, лāвēг: — Нэн насати, элмхōлас нёвыль тāйим яласанэн, ман вōрт вōруй āтим хунь!

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2