Фольклор удэгейцев: Ниманку, тэлунгу, ехэ. - 1998. (Т. 18.)

5 Канда мафа ңэнэми, ңэнэми, нада хатала багдилати иӈкини. Диғанаини: — Гэ, хаталазиға, лалаңиваи униңалайау, ни-дэ мафалазаңа бими би ситэлэи. Хаталазиға дигаңкини: — Ни мафалаза кулиғала, забзала?! Тэи-дэ: “Эзэңэи!“, эи-дэ: “Эзэңэи!“. Чб нихйти униңалакчани, эхинэти сантусилиати элэни дига. Нуани ту лали, ту болоуи бисини. — ӟд э си, нэхус'э, кулиғала, забзала мафалакчаи?! Канда мафа соңоми, зугдитиғи ңэнилиэни. 6 Забза дигаңкини: — Гэ, эниңэ! Ама әмәғи, исэнэйэ! Эниңэти догдисини: — Ами йэхэмиэ, әмәғи-бәбу! Ситэни дитаңини: — Би догдиси: соңоми, әмәғи-бәбу. Амити ЧЭ 3 Э-ДЭ соңоми, әмәғини гунэ. 7 ЬЬӟ-да н>а тимана амити лалавазавЬси, эиЭхи гулиңкини. — Би йэхэми, әмәғиси, ситэи мамасани б‘ами бизэ, гунэтэузэ. Соңоми, әмәғиси — эсини б'а, гунэтэу. Ута-бэдэ диғанами, гулиңкини. 8 Ңэнэмиэ, ңэнэмиэ, нада хаталала иңкини. Кандамафа дигаңкини: — Гэ, хаталазиға! Би лалаңиваи униңалайау, би ситэлэи ни мафа- лазаңа бими. Хаталазиға дигаңкити: — Ни мафалаза кулиғала, забзала?! Тэи-дэ: “Эзэңэи!“, эи-дэ: “Эзэңэи!“ Чӧ нихкти эмэми-дэ, лалава униңалИни. Эхинэти эсити-дэ кукпиғи зЗғикчами, тэумэни дигани. 9 — Би-лэ йэлэ-дэ мафалами — айа. Канда мафа агдЬси, зугдитиғи ңэнилиэни, кэңку йоховаи газина-да. Йэхэми, ӈэнилиэни: — Би-лэ б&ми ситэми мамасанани. Алагдиғ^ва, дэгдини биа-бэдэ биэ, н>уктэни пклиғи, гэңгэм хулу мбни тоңдом-бэдэ биэ. ю Энини буаихи тукиани, мафаи эмэгивэни исэнэни. — Амити соңоми, эмэги-бэбу — хаи эсини б'а бизэ. Забза дигаңкини: — Йэлэ биэ?! Йэхэми, эмэги-бэбу! 11 Канда мафа забзаци хуңмэдЭси, нәуғиәни бэлиэтиги. Хаталазиға Зугдити моли элэни нэдэк они. Эхити сусактати: —Забзази, кулиғази ни-дэ ата биэ!

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY3OTQ2