Фольклор удэгейцев: Ниманку, тэлунгу, ехэ. - 1998. (Т. 18.)

Йэгдигӧ нэңуниэ, каң-каң-каң, Догбози сулэ, каң-каң-каң, Инэңи сулэ, каң-каң-каң, Оно-оно ңуаиниэ, каң-каң-каң! Имэхи-лэ миава, каң-каң-каң, Имэхи-лэ х!аива, каң-каң-каң, Имэхи-лэ сакиава, каң-каң-каң, Чуәтиғәзәмиә, каң-каң-каң, Би-лэ, би-лэ, каң-каң-каң! Аңилани иғоптилани йакчиэ донони. Йэгдигё нэңуниэ, каң-каң-каң, Догдии-ну, эи-ну, каң-каң-каң?! Йэгдигӧ нэңуниэ, каң-каң-каң, Олоңом ңуаиэ, каң-каң-каң! Догбони сулэ, каң-каң-каң, Инэңини сулэ, каң-каң-каң! Ңэнэмдэиэ, иңгулэ лоптои таңдани, миавани, х&ивани газиам, ңэниэти они. 3 ЙэгдигЪ &ини эм эр и эн и . Й эгди г'э ‘аини эмэгиэни. — Синава заванайа, астанайа! Ту-ту. Синаи астағиак, зугдитиғи ңэниэк ӧни. Аңма йоломи — иңини-дэ анчи, миавани анчи гунэ. “Йэу в'а-ла, йэу в‘а?! Топти долони сагди гайа хулисини гунэ, самба-самба-а хунэптэлэ. 4 Йэгдиг^э ту бисиниэ, эмус^э. Ңэнэи б'а. Нивэ-дэ атами б'а, гуму, тэ- луңувэ атами догдиэ, гуму. Йэгдиг^э ңэнэниэ, ңэнэниэ. Ңэнэм-дэ, омо мамасала ңэнэни. Утала туңихи гунэ. Мома туңи. Утадиғи-на: — Мама, б&гдифиэ! — гуңкини. — Йэу нйни эмэиниэ, косо?! Чинд'а-да чи оило, г‘аи-да га оило — йэдиги эмэиэ, эгдэңгэ? — Мама, ту хулим, хулим-дэ, инамиэ, — гуңкини. Утадиғи бисиниэ. 5 — Мама, си йэу-дэ тэлуңувэни эи ей, йэу? — гуңкини. Би нэңумэи йэу-дэлэ амбани ваңнасани, — гуңкини. Ни вазаңаниэ? Сэлэм Куаи, хуанаиниэ, Сэлэм Куаи! — гунэини. Ту нйвэ магиниэ — Сэлэм Куаи! — Мама, утаухи оно ңэнэм-дэ, оно ңэн[эйэмиэ? — гуңкини. Би ситэи биэ, би ситэи биэ, — гуңкини. — Утаухи хули, эмнэ- эмнэ хулиэ, — гуңкини. 6 Билиэ, сикиэ эмэ-вэнэ, туңилэи йакчиэ дона гунэ Чиктэм Куаи эмэгиэни. Мэнэ НЙЗИ ЙГИЭНИ ЗУГДИЛЭ.