Хакасский героический эпос: Ай-Хуучин. - 1997. (Т. 16.)

1550 “Адаңмынаң, Хан позырах ат, Ат тиргiзi кирек!“ Хан позырах ат, айланып, Хырине чада тӱскен, Ир палғаңаң сарығ хайызын Ир чахсызы систе тартхан, Хыс чахсызы Хан Хысты, Хазыра-пӱге тартып, палғабысхан. “Парар кöңнiңер чох полза, Адам чирiне чит килзем, 1560 Iңем-пубам чирiнде Чарғыңар анда полар“ . Хамағында ай чарыхтығ Хан позырах аттың Хузуриина палғаан, Тоғыс хулас суны Хан позырағына алтанған, Хыс Ханның аран чулазын Чидекке алынған, Аттың ахсын пура тарт килiп, 1570 Анда х ы йғ ы салыбысхан: “Алып Хан Хыс чирiнде Ай алтынаң алты хан малы, Пöгiмi чох Хан Хыс чуртында Кӱн алтынаң читi хан чоны! Чирлiг чахсы к i зi Чирiне нанзын! Суғлығ чахсы кiзiзi Сууна тарағлазын! Тас очых талаңар! 1580 Талғаннығ кӱлiн тооладыңар! Ханым сынның алтында Хулун, чабаға халбазын! Улус-чоны чуртаан чирде Улыбызар адай халбазын! “ Хан Мирген ир чахсызын Алғыстаан ниме кöп полған. Аннаң андар ир ч ахсы, Айланып, сых чöр i бiск е н, Ах чазызын кöре, 1590 Айланып, ин тӱскен, Сöл чазызында ир чахсы з ы Сарын сарнабысхан, Кöк öлеңнiг чазызында Кööн кöглеп киледiр: